شعر من من برای مردمانی گرسنه شعر می گویم مردمانی که بر پرند | كميته هماهنگی برای كمك به ايجاد تشكل های کارگری
شعر من
من برای مردمانی گرسنه شعر می گویم مردمانی که بر پرندگان کوچک رشک می برند برای آشیان کوچک شان. بگذار روسپیان بورژوازی بر شعر من خشم گیرند بگذار دشمنان - دزدان نان کودکان کارگران - دزدان شادمانی زوزه کشند از ترانه ی من بگذار نفرین شان بر جان من ببارد! اما تو می دانی تنها تو می دانی که من غرق در اشک شعر سرودم غرقه در خون تنها تو می دانی که من از رنجی نبرده سخن نمی گویم و هیچ گاه دردی نداشته ام به نام بی دردی تنها تو می دانی این دل چه رودخانه ی شفافی است و چه آرزوهای لطیفی دارد برای تو برای تمام انسان ها
مجید میرزایی
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری @khamahangy
