#آسیب روحی یک هیولای ترسناک و یا یک شیطان مرموز که ما را | خردِ درون
#آسیب روحی یک هیولای ترسناک و یا یک شیطان مرموز که ما را وادار به عمل علیه خودمان میکند #نیست.
آسیب روحی تنها انرژی #هضم نشده ی زندگی است. اشکهایی است که هرگز ریخته #نشده است. فریادی در گلو است که هرگز فریاد زده نشده است. لرزشی است که هرگز #نلرزیده است. تنهایی ای ست که هرگز احساس #نشده است. احساساتی است که سرکوب شده اند تا تصویری که از خودمان ساخته ایم دست نخورده #باقی بماند.
و این #تقصیر ما نیست ما هرگز #نیاموختیم که چگونه اجازه دهیم تا ترس، خشم و یا سوگ از درون ما به سمت تکامل #عبور کند. ما فقط سعی کردیم از خودمان #محافظت کنیم.
به ما هرگز نشان ندادند که چگونه همه آن احساسات را #لمس کنیم و نسبت به آنها $آگاه شویم. بعضی از ما در کودکی به خاطر ،افکار نظرات و یا باورهایمان مسخره و شرمگین شدیم.
بعضی از ما به خاطر داشتن یا نشان دادن احساساتی خاص #قضاوت و یا تنبیه شدیم.
بعضی از ما بسیار #نادیده گرفته شدیم تا حدی که گاهی شک کردیم که آیا اصلا وجود #داریم؟
همه اینها گذشته است ،حال در فضای #امن اکنون ما می توانیم به وجودِ ناب و دست نخورده خود متصل شویم و به خود اجازه هر فکری را بدهیم و درک کنیم که قرار نیست توسط یک خدای کینه توز تنبیه شویم و یا آسیب ببینیم.
همه ما #آزادیم تا به هر چیزی بیاندیشیم. رویاپردازی کنیم، افکار منفی و تاریک #داشته باشیم، افکار جنسی و افکار #غیر خدایی داشته باشیم و بدانیم که ،فکر فقط یک فکر است افکار، بر صفحه ی نمایش آگاهی #مجازند که باشند، و آگاهی هرگز #قضاوت نمیکند.
قرار نیست با داشتن احساس خشم یا سوگ یا ترس بمیریم قرار نیست دیوانه شویم و یا اختیارمان از دستمان #برود.
ما میتوانیم درک کنیم که احساسات ما #امن هستند و می توانیم به جای واکنش در برابر آنها #بیحس کردن آنها و یا فرار به آنها اجازه حضور دهیم.
ما می توانیم #خطر کنیم و به عشق اجازه ورود دهیم. اجازه دهیم که بدون #نقاب دیده شویم و #عمیقترین حقایق وجودمان را آشکار کنیم. نقایص و آشفتگیهای خود، افکار مرموز و احساسات خجالت آورمان را بروز دهیم و بگذاریم برای چیزی که #هستیم دوست داشته شویم.
تنها عشق است که آسیب روحی را #شفا میدهد #عشق و #زمان و #صبر و #تمایل به ورود به مکانهای دردناک و منقبض و تنهای درون. @kheradedaroun
