خیلی وقتها شده که ما خیری به یه نفر رسوندیم با نیت «برای رضای | ارتباط بــدون خشونت
خیلی وقتها شده که ما خیری به یه نفر رسوندیم با نیت «برای رضای خدا» اما اگه از همون آدم ضربهای بخوریم اول چیزی که بذهنمون میرسه اینه: "بشکنه این دست که نمک نداره!" یا " من کلا شانس ندارم به هرکس خوبی کردم بدی دیدم". مهربون بودن عالیه اما عالیتر اینه که از محبتی که کردیم رد بشیم و دریافت کنندهی محبتمون را مدیون ندونیم؛ چون ما کاری برای او نکردیم که انتظار پاسخ از او داشته باشیم. اینکه اخلاقا، جواب محبت، محبته درسته. اما ما با طرف مقابل کار نداریم هرکس باید روی درستی عمل خودش زوم کنه. دست بینمک دستیه که خیری را به دیگران رسونده و همینطور دراز مونده که کی طرف میخواد جبران کنه. محبت برای رضای خدا یعنی از لحظهای که نیت کردیم پاسخ را از خدا گرفتیم دیگه منتظر پاسخ از بندهاش نیستیم.
بیتوقع مهربان باشیم. خدا جبران میکنه. بندهاش رو بیخیال...