| فیلم درمانی چیست و چگونه تاثیر میگذارد؟ | فیلمدرمانی شاخه | ارتباط بــدون خشونت
| فیلم درمانی چیست و چگونه تاثیر میگذارد؟ |
فیلمدرمانی شاخهای از سایکودراما و نمایش درمانی و درامدرمانی است که ریشه آن به یونان باستان برمیگردد. در گذشته، تئاتر تنها برای نمایش و بازی نبوده است، بلکه در حقیقت محلی برای اجرای دیالوگ و گفتوگو درباره مباحث روز و بهویژه مسائل سیاسی اجتماع بوده که بین شخصیتهای متضاد اجرا میشد. در این شرایط کسانی که دوست نداشتند در باغ آکادمیک و آموزشکدهها با استادان بزرگ کار کرده و از نظرات آنها استفاده کنند به تئاتر میآمدند و با دیدن نمایش تمام دروس را که به شکل دیالوگ گفته میشد، میآموختند و از نتیجهگیریهایی که به شکل مونولوگ از زبان قهرمان قصه بیان میشد، استفاده میکردند.
بعد از دیدن نمایش معمولا سوالات در ذهن فردی که نمایش را دیده بود، برطرف میشد و شخص به آرامش ذهنی و روانی میرسید. در تئاترهای متاخر حتی شخصی از میان تماشاگران که البته در حقیقت بازیگر بود وارد صحنه میشد و با بازیگر اصلی مباحثه و مجادله میکرد. البته تماشاگران از ساختگی بودن این بازی بیخبر بودند و این موضوع تئاتر را برایشان جذابتر میکرد و حس میکردند میتوانند در نمایش مداخله کنند. چندی بعد این باور فراگیر شد که باید فاصله صحنه و تماشاگران را برداشت زیرا بازیگر باید به قدری تیزهوش باشد و به آنچه میگوید اعتقاد داشته باشد که بتواند با مردم عادی و تماشاگران هم مباحثه کند. بعدها پزشکی به نام «ژاکوب لویی مورنو» که همعصر فروید بود اما نظرات روانپزشکی متفاوتی داشت، عملکرد واقعی انسانها را روی صحنه بررسی کرد. او معتقد بود وقتی فردی روی صحنه فیالبداهه اجرا میکند، فانتزیهایی که در نیمکره راست مغزش است با واقعیتهای نیمکره چپ درهممیآمیزد و به تخلیه احساسات فرد کمک میکند. این باور او زمینهساز گروه درمانی و تئاتردرمانیهای امروز شد.