رفته بودند درس بخوانند، اما پر کشیدند
... محبوبم
اگر مرگ به سراغت می‌آید
کاش به هیئت سِل بیاید
به هیئت سرما
نه «حمله‌ی انتحاری.»
باید وقت داشته باشی
مرور کنی خاطراتت را
تنت را
رفتنت را
نه اینکه با پاهای خودت از خانه برآیی
و تنها کفش‌هایت را بیابیم در بازار
و دست‌هایت را پیدا نتوانیم
لبخندت را
نگاهانت را پیدا نتوانیم.
با چشم‌های خودم باید
ببینم مرگت را
نفس تمامت را
انگشتانم باید پلک‌هایت را بسته کنند
مگر نه باور نمی‌کنند تا ابد
باور نمی‌کنم.
شعر: از کتاب حدود
سروده‌ی الیاس علوی
#افغانستان_تسلیت
#کانال_خبری_شهرک_شهید_محلاتی
@mahalati_news
