پیامدهای متابولیکی روزه‌داری ماه مبارک رمضان در زنان باردار و | سلام « واحد سلامت مصاف »
پیامدهای متابولیکی روزه‌داری ماه مبارک رمضان در زنان باردار و شیرده
در مطالعات انجام‌شده در روستایی در منطقه غرب آفریقا اثرات روزه‌داری ماه رمضان بر زنان باردار و شیرده مورد بررسی قرار گرفت.
در مطالعه‌‌ی پرنتیس و همکاران(۱۹۸۳) پیامدهای متابولیک این روزه‌داری در ۲۲ زن باردار، ۱۰ زن شیرده و ۱۰ زن غیر باردار و غیرشیرده بررسی شد.
شرکت‌کنندگان از نظر سطح سرمی گلوکز، اسید چرب آزاد، تری‌گلیسرید، بتا هیدروکسی بوتیرات، آلانین، انسولین، گلوکاگون و سطوح T3 در ۷۰۰ ساعت و ۱۹۰۰ ساعت مورد ارزیابی قرار گرفتند.
همچنین نتایج با مقادیر یک شب ناشتای به دست آمده در خارج از ماه رمضان مقایسه شد.
شاخص‌ها(مقادیر) برای زنان شیرده با وجود استرس متابولیک اضافی شیردهی، تفاوت معنی‌داری با گروه کنترل غیر باردار و غیرشیرده نداشت.
نتایج این مطالعه نشان داده که:
مقادیر گلوکز روزه‌داران ماه رمضان (۱۹۰۰ ساعت) در زنانی که در اواخر بارداری بودند به طور قابل‌توجهی کمتر از همه گروه‌های دیگر بود. همچنین مقادیر گلوکز ۱۵ درصد کمتر از مقادیر افراد مشابه یک شب ناشتا بود.
سطوح اسید چرب آزاد و بتا‌هیدروکسی‌بوتیرات به طور قابل‌توجهی در روزه‌داران ماه رمضان بالاتر بود.
مقادیر آلانین در روزه‌داران ماه رمضان در اواخر بارداری نسبت به اوایل بارداری به طور قابل توجهی کمتر بود.
به طور کلی تغییرات متابولیک در این مطالعه حاکی از این بود که پدیده "گرسنگی تسریع شده" زمانی رخ می‌دهد که زنان باردار در اواخر دوره بارداری‌شان روزه بگیرند.
با توجه به محدود بودن تعداد نمونه‌ها در این مطالعه، برای حصول نتایج دقیق‌تر با قابلیت تعمیم بالاتر، مطالعات بیشتری در این زمینه نیاز است.
