مقایسه شاخص‌های اکسیدانی و آنتی‌اکسیدانی در افراد روزه‌دا | سلام « واحد سلامت مصاف »
مقایسه شاخص‌های اکسیدانی و آنتی‌اکسیدانی در افراد روزه‌دار و غیرروزهدار در ماه رمضان
استرس اکسیداتیو یا اکسیدکننده به وضعیتی می‌گویند که سلول توانایی مدیریت تعادل رادیکال‌های آزاد اکسیژن را نداشته و این وضعیت منجر به آسیب‌رسانی به سلول می‌گردد. مطالعه‌ای توسط کارسن و همکاران در سال ۲۰۱۹، با هدف ارزیابی وضعیت اکسیداتیو در افرادی که در ماه رمضان روزه می‌گیرند و کسانی که روزه نمی‌گیرند، انجام شده‌است.
برای این منظور، وضعیت کل اکسیدان (TOS)، سطح ظرفیت آنتی اکسیدانی کل (TAC) و شاخص استرس اکسیداتیو (OSI) در ۵۷ نفر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از این ۵۷ نفر ۳۰ نفر روزه‌دار بودند و ۲۷ نفر هیچ‌گاه در طول عمرشان روزه‌داری نداشتند.
تحلیل داده‌های مطالعه نشان داد سطح TAC در گروه روزه‌دار در مقایسه با گروه غیر روزه‌دار بسیار بالا بود. از سوی دیگر، سطح TOS و OSI گروه غیر روزه‌دار در مقایسه با گروه روزه‌دار بسیار بالا بود.
آسیب اکسیداتیو ناشی از ROS/RNS یک عامل موثر مهم در ایجاد پیری یا بیماری‌زایی مثل بیماری‌های سرطان، بیماری‌های قلبی عروقی و سایر بیماری‌های دژنراتیو است.
در این مطالعه، افزایش استرس اکسیداتیو در گروه غیرروزهدار منجر به افزایش ROS/RNS می‌شود. در نتیجه، برخی ترکیبات مانند پروتئین، لیپید و اسید نوکلئیک آسیب می‌بینند، که منجر به مرگ سلول می‌شود. در نتیجه، بسیاری از بیماری‌ها ممکن است ایجاد شوند. در نتیجه با کاهش استرس اکسیداتیو و افزایش TAC، روزه‌داری ممکن است نقش محافظتی در بسیاری از بیماری‌ها داشته‌باشد.
به نظر می‌رسد که روزه می‌تواند تعادل اکسیداتیو-آنتی‌اکسیداتیو را تنظیم کند، از شروع بسیاری از بیماری‌ها جلوگیری کند یا در آن تاخیر ایجاد کند و بنابراین، ممکن است نقش مهمی در افزایش طول عمر داشته‌باشد.
