رانت و انحصار، بلای جان بیماران سرطانی / بی‌توجهی به درمان | سلام « واحد سلامت مصاف »
رانت و انحصار، بلای جان بیماران سرطانی / بی‌توجهی به درمان‌های غیر دارویی و تجهیزات پزشکی در سایه هزینه کلان برای داروهای شیمی‌درمانی به نقل از فارس؛ مطابق با آمارهای ارائه‌شده توسط سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۸ حدود ۹ میلیون نفر جان خود را در اثر ابتلا به سرطان از دست داده‌اند. هرچند بنابر اعلامیه وزارت بهداشت آمار ابتلا به سرطان در ایران کمتر از متوسط جهانی است اما سرطان در ایران نیز با روند رو به رشدی مواجه است و متوسط نرخ بروز آن در کشور سالانه ۱۵۸ مورد در هر ۱۰۰هزار نفر گزارش شده‌است.
از سوی دیگر هزینه‌های گران درمان بیماری، کمبود مقطعی برخی داروها و هزینه‌بر بودن درمان آن از جمله معضلاتی است که بیماران با آن مواجه هستند.
دکتر حمیدرضا دهقان منشادی، متخصص رادیوتراپی آنکولوژی در گفتگو با فارس گفت: تشخیص بیماری مبتلا به سرطان توسط مجموعه‌های مختلف انجام می‌شود تا به درمان برسد، نمونه‌برداری و تشخیص، آندوسکوپی، نوار مغز، ام آر آی، آزمایشگاه و پاتولوژی از جمله این موارد هستند. نتیجه این موارد همگی به اطلاع پزشک می‌رسد و پزشک بعد از بررسی تشخیص می‌دهد و سپس درمان آغاز می‌شود.
بر اساس آمار در کشور انگلیس ۴۰ درصد بهبودی به دلیل جراحی است، ۴۰ درصد به وسیله از روش رادیوتراپی و ۲۰ درصد از طریق کیموتراپی (شیمی‌درمانی) است. وقتی اسم سرطان می‌آید همه یاد شیمی‌درمانی می‌افتیم در صورتی که تنها ۲۰ درصد بهبودی با شیمی درمانی اتفاق می‌افتند و متاسفانه وقتی مسئولان می‌خواهند تصمیم‌گیری کنند، به داروهای شیمی درمانی بیشتر توجه می‌کنند و تجهیز مراکز رادیوتراپی نوین و مراکز جراحی مغفول واقع می‌شود و باید به آن‌ها یادآوری کنیم که نیازی نیست پول‌های سنگین خرج داروهای سرطان شود و باید حوزه‌های دیگر را نیز جدی گرفت.
در برخی مواقع تولید داروهای سرطان در کشور با رانت صورت می‌گیرد و در واقع عده‌ای به دنبال منفعت اقتصادی هستند نه درمان بیماران. در برخی مواقع دارویی که تنها دو روز از تایید FDA آن می‌گذرد و در آمریکا هنوز بر سر مصرف آن اما و اگر وجود دارد در کشور ما مونتاژ و تولید می‌شود!
در صورتی که باید قسمتی از این مبالغ هنگفت را بجای اینکه روانه جیب شرکتهای انحصاری کنیم می‌توانی آن را صرف خرید دستگاه‌ها و بهبود وضعیت دستگاه‌های فرسوده کنیم و سرویس بهتری به بیمار ارائه دهیم و هزینه بیمه را منطقی کنیم. متاسفانه در حوزه داروهای بیماران سرطانی با رانت و انحصار مواجهیم. در این ماجرا خیلی از شرکت‌ها به دنبال منفعت خود هستند.
در برخی از بیمارستان‌ها وضعیت دستگاه‌های تجهیزات پزشکی مناسب نیست و متاسفانه دستگاه‌ها فرسوده شده‌اند و بهتر است وزارت بهداشت به جای بها دادن به شرکتهای دارویی انحصاری اقدام به تجهیز و نوسازی بیمارستان‌ها کند. برخی از دستگاه‌های رادیوتراپی مراکز دولتی بیش از ده سال قدمت دارند. شرکت زیمنس اعلام کرده‌است که به برخی از دستگاه‌ها خدمات نمی‌دهد، در صورتی که با همین دستگاه‌های قدیمی ما روزی صد بیمار را ویزیت و درمان می‌کنیم! چرا باید هزینه نوسازی تجهیزات صرف واردات برخی داروها شود؟
