2022-07-06 18:45:19
غزل"۳۰۱"
رستم منم ! تویی ! در ِ افسانه بسته است !
امروز دل به عزم ِ تو این خانه بسته است
زخمی ز اهل ِ جهل و جنون ، دیده ی ِ امید ...
بر مرهمی ز مردم ِ فرزانه بسته است
پروامکن ! به ساحت ِ میدان درآ ! که عشق ....
توفیق را به همّت ِ جانانه بسته است
درعاشقی رسالت ِ سنگین ِ سوختن
بر بال های ِ نازک ِ پروانه بسته است
راهی گشا که فصل ِ تماشا ز دست رفت
دیریست راه و روزن ِ کاشانه بسته است
کو ریسمان مهر که قونیّه را به هند
شیراز را به بلخ ، به فَرغانه بسته است ؟!
افراسیاب ِ کینه ، سیاووش ِ مهر را
بندی گران به گردن و بر شانه بسته است
بی شک ز خیل ِ شب زدگان است و شبروان
هرکس که دل براین شب ِ ویرانه بسته است
دردا گره گشایی ِ کار ِ خردوران
اکنون به دست ِ یک-دو-سه دیوانه بسته است !
افسوس آن عقاب که بر اوج می پرید
دل درقفس به بندگی ِ دانه بسته است !
شاعر ! بیا و دفتری از درد بازکن !
دیگر کتاب ِ ساقی و پیمانه بسته است
ویرانگیست قسمت ِ آن خانه کآشنا ....
در آن امید ِ لطف به بیگانه بسته است
مسعودکلانتری
کانال شعرها و نوشته های "مسعودکلانتری"：
https://telegram.me/masoodkalantari
205 views15:45
ک
