ترجمه: «و بيشتر آنها (مردم جهان) به خدا ايمان نمىآورند مگر آنكه در همان حال (در شرك جلى و خفى) مشركاند»
نفاق (و شرک) درجاتى دارد، از قویترین مرحله نفاق (و شرک) تا مراتب بسیار ظریفى که شاید اکثریت مؤمنین به آن مبتلا باشند، و ما باید پیوسته از شرک و نفاق به خدا پناه ببریم. البته در میان افراد بشر، افراد پاکی هم بوده‌اند که خود به خود به نداى فطرت خویش گوش فرا داده‌اند، اما (در غیر این افراد معدود و خاص) و براى کل جامعه، انبیاء با ذکر و یادآورى (ارشادات توحیدی) عموم مردم را از غفلت نفاق و شرک در می آوردند، انبیاء و اولیای الهی با ارشادات و تذکرات شان در جهان، نداى توحید سر دادند و سیر به سوى حق را مطرح کردند.
اخلاق در قرآن جلد ۱ صفحه ۱۵۲ ترجمه آیه از آیت الله مشکینی
