دومین نوع #کارما را #پرارابدا prarabdha می‌خوانند. این نوع دو | ☯ حقیقت متافیزیک 𝗠𝗘𝗧𝗔𝗣𝗛𝗬𝗦𝗜𝗖𝗦 𝗙𝗔𝗖𝗧 ☯️
دومین نوع #کارما را #پرارابدا prarabdha می‌خوانند. این نوع دوم بخشی از نوع اول یا سانچیتا است که تو در این زندگی انجام داده‌ای، کارهایی که باید در این زندگی روی آن عمل کنی. تو زندگانی بسیار را زندگی کرده‌ای؛ تاثیرات فراوانی را انباشته کرده‌ای. اینک بخشی از آن‌ها این فرصت را دارند که روی آن کار شود، درک شوند، رنج آن برده شود و در این زندگی از آن عبور کنی. فقط بخشی از آن، زیرا این زندگی یک محدودیت دارد ــ هفتاد سال، هشتاد سال یا صد سال. در یک زندگی صد ساله نمی‌توانی تمامی کارماهای پیشین ــ سانچیتا، انباشته‌شده ــ را زندگی کنی ــ فقط بخشی از آن. این بخش را #پرارابدا می‌خوانند. سپس سومین نوع کارما هست که آن را #کریامان kriyaman می‌خوانند. این کارمای امروز است. نخست: انباشتگی تمام کارماها؛ دوم: بخشی از آن در این زندگی؛ سپس حتی بخش کوچکتری از آن که برای امروز است و یا همین لحظه. هرلحظه فرصتی هست برای اینکه کاری بکنی و یا کاری نکنی. کسی به تو اهانت می کند: #خشمگین می‌شوی. واکنش نشان می‌دهی و عملی انجام می‌دهد؛ یااینکه: اگر هشیار باشی، فقط #تماشا می‌کنی، خشمگین نمی‌شوی. فقط یک #شاهد باقی می مانی. هیچ کاری انجام نمی‌دهی؛ واکنش نشان نمی‌دهی. خونسرد و باوقار باقی می‌ماند؛ در مرکز خودت باقی هستی. آن دیگری قادر نبوده تو را مختل کند. اگر توسط آن شخص مختل شدی و واکنش نشان دادی، آنگاه این کارمای #کریامان، وارد مخزن عظیم #سانچیتا می‌شود. آنگاه دوباره انباشته کرده‌ای؛ آنگاه برای زندگانی‌های آینده انباشته کرده ای. اگر واکنش نشان ندهی؛ آنگاه کارمایی در گذشته برآورده شده است ـــ تو می‌بایستی در برخی از زندگانی‌های پیشین خودت اهانت کرده باشی، اینک او به تو اهانت کرده است؛آن حساب بسته شده است. کار تمام است. انسانی که هشیار باشد احساس خوشحالی می کند که دست‌کم این بخش تمام شده است. او قدری آزادتر شده است.
