رفتم بهش گفتم آقا اصلا من سیگارت!
میشه دیگه نمیشه؟
دیدم داره هاج و واج نگاهم میکنه.
گفتم این همه کنت و وینستون و مارلبرو میکشی من اون بهمن روز مبادا ته جیبت باشم
گفت حالا چرا بهمن روز مبادا ته جیب؟
گفتم آخه نمیدونی که وقتی نسخی و تو بی سیگاری موندی یهو اون بهمن روز مبادا ته جیب یادت میاد چه بهشتیِ داشتنش،
میخوام اون بهشتِ فقط و فقط سهم من باشه نه هیچ کس دیگه ای!
گفت تو دیوونه ایی، نه تو خیلی دیوونه ایی! گفتم خب دیوونم که همه حال خوبمو عین سیگاری پیچیدم گذاشتم ته جیبت دیگه!
خندید، رفت که رفت آنگونه که پاییز از کوچه های شهر...
@miimmagazine | مجله هنری میم
