پاسخ نهائی استاد علیدوست به آقای عابدینی: با این تناقض و ناهمس | مباحثات
پاسخ نهائی استاد علیدوست به آقای عابدینی: با این تناقض و ناهمسویی در گفتار هیچ مفاهمهای برقرار نمیشود/ انفتاح باب اجتهاد به معنای بی بنیانی و بیضابطگی نیست
مقدمه: چندی پیش استاد ابوالقاسم علیدوست با انتشار کلیپی نسبت به برخی سخنان طرح شده از سوی آقای احمد عابدینی واکنش نشان داده و از ایشان دعوت کردند این نظرات را در کرسیهای آزاداندیشی حوزه و جلسات تخصصی طرح کنند. اقای عابدینی نیز در چند ویدئو نسبت به دعوت آقای علیدسوت مطالبی را مطرح کردند که در صفحات اجتماعی مباحثات منعکس شد.روز گذشته استاد علیدوست پاسخ نهائی به اقای عابدینی را برای انتشار در اختیار مباحثات قرار دادند که تقدیم میشود:
ایشان شرط قبول پیشنهاد اینجانب را سه امر قرار دادند: اولاً معلوم شود که داستان مناظره ایشان با حضرت آقای حسینی قزوینی چه بوده و آیا تهمتی به آقای عابدینی شده یا نه؟ ثانیاُ چرا مقالاتی که ایشان مینوشتند یک دفعه قطع شده؟ ثالثاُ چرا حجره درس ایشان را اشغال کرده اند؟ جناب آقای عابدینی! به نظر شما برآورده کردن این انتظارات برعهده اینجانب است؟ مقدور من است؟ ارتباطی با نشست علمی پیشنهادی دارد؟ (قضاوت با مخاطبان)
ایشان همه فقیهان بعد از شیخ طوسی را «مقلّد شیخ» و «از کسانی که عقل خود را به کار نمیاندازند» معرفی کرده است. حوزه را فاقد هرگونه نوآوری دانسته و گستره فعالیت این نهاد را پرداختن به امر طهارت و نجاست قلمداد کرده است. اینجانب پاسخ ایشان را با دفاع از نشاط علمی حاکم بر حوزه های علمیه دادم؛ لیکن در عکسالعمل به پاسخ اینجانب فرمودهاند که چرا حوزه در مقابل برخی از کارهای حکومت ساکت است و طومار پر نمیکند و....
ایشان می گوید: "در قرآن و روایات متعدد هم آمده که « الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومَاتٌ» پس میتوان حداقل هرسال، سه بار حج را برپا کرد" آقای عابدینی !این گونه میخواهید نوآوری داشته باشید؟! با این – به اصطلاح نوآوری ها – تا کجا میروید؟! مگر دست من و شما یا فلان فقیه است که عبادت خلق کند؟ حج در ماه شوال و ذی القعده برچه اساسی مشروع است؟ با این خَلق بدیع، بقیه کارها را چه میکنید؟ واقع این است که بنده هیچ استادی را نمیتوانم مجاب کنم تا برای نقد این نظرهای بی بنیان با شما بحث کند!
جناب ایشان از انفتاح باب اجتهاد در شیعه گفتهاند. به ایشان باید گفت انفتاح باب اجتهاد به معنای بی بنیانی و بیضابطگی نیست؛ انفتاح باب اجتهاد به معنای پویایی اجتهاد اما در قالب انضباط و هنجارهای فقه است. آیا میتوان انکار کرد که هر علمی باید با ابزارهای خودش پیش برود؟ برای مثال فردی هر روز 9 صبح نمازی را خلق کند(شبیه به پیشنهادی که ایشان در باب حج دارند)، نماز جمعه را یکشنبه بخواند و روزه رمضان را در وقت گرما به زمستان منتقل کند و نام همه را اجتهاد پویا بگذارد!
جناب عابدینی، بپذیرید بخشی از دین گریزی های برخی از جوانان هم حاصل حملههایی است که ناموجّه به حوزه های علمیه، علمای دین ، فقه و فقاهت میشود و البته بر این کارناپسند نام زیبا نهاده میشود. جناب آقای عابدینی متاُسفم از از باز نشدن بابی برای نقد و نظر با شما که به صدد گشودن آن بودم.
با این همه اگر باز هم تصمیم گرفتید که صادقانه گفتوگو کنید، بدون هیچ پیش شرط از قبیل پیش شرطهای که گذاشتید، با شمارهای که اعلام کردهام تماس بگیرید.