سازم رو به دیوار آویزان کن بختش بده، بذار تنها بمونه وصیتم ب | آن
سازم رو به دیوار آویزان کن بختش بده، بذار تنها بمونه وصیتم به همه‌ی دوستانم اینه که با ترانه‌هام (احتمالاً منظور همان ترانه‌های فولکور محلی‌ست) خاکم کنین.
محال است که این را بشنوم و چشمم تر نشود. قدری از تری چشمانم هم برای ابراهیم تاتلیسس است. درست است که شخصیت جالبی ندارد ولی در عوض صدا، صدا، صدا. و دنیا، دنیا، دنیا خاطره.
