دیدار غنی با رؤسای ارتش پاکستان و بریتانیا؛ کشورهایی که نام | طلوع نیوز آنلاین
دیدار غنی با رؤسای ارتش پاکستان و بریتانیا؛
کشورهایی که نام شان در خیانت عجین است روز گذشته رؤسای ارتش پاکستان و بریتانیا به صورت سرزده وارد افغانستان شده و با رییس جمهور غنی دیدار کردند. در این دیدار در مورد روند صلح، مسایل دو جانبه و راه حل بحران افغانستان بحث شده است. به نظر می‌رسد این سفر در راستای همان تلاش‌هایی صورت گرفته که رییس جمهور غنی برای ایجاد صلح پایدار انجام داده و تاکید کرده بوده نخست باید با پاکستان صلح شود بعد با گروه طالبان. اگر به دقت قضایای چهل سال اخیر افغانستان بررسی شود، در کنار نقش مخرب و خائنانه پاکستا در ویرانی و تباهی و بیچارگی کشور ما، نقش نا محسوس ولی به مراتب خطرناک تر انگلیس در این بحران چهل ساله بلکه بیشتر از آن دیده می‌شود.
هرچند پاکستان مجری بسیاری از برنامه‌های استعماری، پسا استعماری و نو استعماری غرب به ویژه بریتانیا در این منطقه بوده است، اما منشا فساد و تباهی و خیانت و خباثت از لندن سرچشمه گرفته و با دستان آی اس آی و ارتش پاکستان در این خطه زمین پیاده می‌شود. مشکلات ارضی میان کشورهای منطقه از غرب قاره گرفته تا اقصی نقاط شرق دور، یکی از بذرهای نفاق و تفرقه‌افکنی است که بریتانیا کاشته و تا امروز برای استعمار غربی چه از نوع کلاسیک و چه از نوع تازه ثمر داده است. با این حال، سفر بلندپایه ترین نظامیان بریتانیا و توله‌اش پاکستان به افغانستان و زرق و برق صلح و توافق و راه حل راهکار و هماری و صداقت همه‌اش کف روی آب بیشتر نیست و آنچه در پس و زیر آن پنهان است، حقه و نیرنگ و فریب تازه است که در منطقه با استراتژی غرب و عملگی پاکستان اجرا خواهد شد.
بنا بر این، دل خوش کردن به این موضوع که پاکستان در روند صلح صادقانه همکاری می‌کند و بریتانیان نیز تسهیل کننده مسایل است، ساده لوحانه و خوش باورانه است؛ زیرا نه پاکستان (به ویژه ارتش) سود را در آرامش افغانستان می‌بیند و نه بریتانیان می‌تواند از تجارت پرسود و میلیارد دالری اسلحه و مواد مخدر چشم بپوشد. از این جهت دورنمای همکاری و صداقت بریتانیا و پاکستان در پیوند به افغانستان تیره و تار و کدر است و کورسویی دیده نمی‌شود.
با این اوصاف به نظر نمی‌رسد که دورنمایی همکاری و مذاکره با پاکستان، آن هم با وساطت بریتانیا که در تفرقه اندازی همتا ندارد و یگانه دهر است، راه به جایی برد. این مسئله بیشتر به طنزی می‌ماند که خنده ندارد و تماشاچیان را گنس می‌کند.
پس باید اذعان کرد که منافع پاکستان و بریتانیا در ناامنی در افغانستان نهفته است و اگر گاهی حرکت‌های نمایشی هم برای ایجاد صلح و ثبات دیده می‌شود، تاکتیکی است برای آغاز یک دور باطل دیگر و تکرار وضعیت موجود.
