انسان پاره‌پاره را می‌توان این‌گونه به تصور آورد: انسانی بسیار | نشر نی
انسان پاره‌پاره را می‌توان این‌گونه به تصور آورد: انسانی بسیار سازگار با ضروریات سیستم‌های فنیِ بسیار پرشتاب، و درعین‌حال بسیار بیگانه از خواست عقلانی درونی انسان؛ انسانی از نظر فنی بسیار کارآمد و کارساز، و از نظر عقلانی بیزار از هر بحث و استدلال؛ انسانی که گرچه مهارت‌ها و قوه‌ی تمیزش بیشتر شده، و گرچه در مراکز بزرگ شهری و شبکه‌های بسیار متراکم ارتباطی و تولیدی فرو رفته و درهم فشرده و برهم انباشته شده است اما بسیار تنهاست. زیرا با آن‌که ارتباط‌هایش از گذشته بیشتر شده قابلیت فکری و عقلانی‌اش در ارتباط با دیگران پیوسته کمتر و کمتر می‌شود.
از کتاب «انسان پاره‌پاره» نیکلا گریمالدی ترجمه‌ی عباس باقری
