«پس آيا آن كسى كه داراى بيّنه از جانب پروردگار خود است و در كنار او شاهدى از اوست .... (مثل كسى است كه چنين نيست؟)»
«عنوان شاهد بسيار عظيم القدر و رفيع المرتبه است كه شايد هيچ درجه و منزلتى به پاى آن نرسد.
...توضيح آنكه شاهد گرچه در اينجا به معناى ادا كنندۀ شهادت است وليكن اداى شهادت بدون تحمّلِ آن (مشاهدۀ آنچه شهادت به آن داده می شود) غير معقول است؛
يعنى حضرت أميرالمؤمنين «عليه السّلام» تحمّلِ تمام مراتب و درجات و معارف و كمالات و خصوصيّاتى را كه در بيّنه كه همان نور نبوّت و يا بصيرت مطلقه الهيّه است نموده است،
و به عبارت ديگر عديل و قرينِ همان خاصّۀ الهى است كه در رسول اكرم پروردگار عنايت فرموده است.
و لذا در اين آيه، شهادت آن حضرت هم رديف با نور نبوّت يا بصيرت مطلقه الهيّه قرار داده شده و خود آن حضرت هم رديف با صاحب بيّنه كه رسول خداست قرار گرفته است.
*سورۀ هود، صدرِ آیۀ ۱۷ «امام شناسی» ج ۴ ص ۱۶۷ #نکات_تفسیری https://t.me/joinchat/AAAAAD1E3V1sLdIpZOI4oQ
