علّامه آیةالله حاج سیّدمحمّدحسین طباطبائی رضوان الله علیه
از تکرار لفظ «سوره» در قرآن مشخّص می شود که هر بخش از کلام خدا که آن را از بقیه جدا کرده و سوره نامیده است، دارای شکلی از یکپارچگی و کمال است که در بخشهای یک سوره یا بین سوره ای و سورۀ دیگر وجود ندارد.
و از اینجا متوجّه می شویم که اغراض و مقاصدی که از سوره ها حاصل می شود مختلف است، و هر سوره برای بیان مفهومی خاص و غرض معیّنی پیش برده می شود که فقط با به پایان رسیدن سوره حاصل می گردد.
«المیزان فی تفسیر القرآن» ج ۱ ص ۱۹ https://t.me/joinchat/AAAAAD1E3V1sLdIpZOI4oQ
