حقیقت عید فطر و معنای عیدگرفتن حضرت علامه آیةالله حاج سیّدمح | نورمجرّد
حقیقت عید فطر و معنای عیدگرفتن
حضرت علامه آیةالله حاج سیّدمحمّدحسین حسینی طهرانی قدّس الله نفسه الزکیّة
در دين مقدّس اسلام روز فطر و روز قربان، عيد است. أمّا در فطر به جهت آنكه در يك ماه تمام مردم دست از زياده روى در شهوات برداشته، روزها روزه، و شبها به قيام مشغول، و با بهره هائى بيش از ساير أيام همچون انفاق در راه خدا، و تلاوت بيشترى از كلام خدا، و چشم پوشى از محرّمات و مكروهات، نفس أمّاره خود را تزكيه و تطهير نموده اند
حالت روحانيّت و معنويّت در ايشان بالا رفته است، و سبكى و تجرّد و إمكان عروج به عوالم قدس براى آنها إمكان بيشترى پيدا كرده است
زيرا طعام و شهوت و غضب، كليد جهنم و سلطۀ شيطان است. و در اين ماه كه خداوند مائده آسمانى ميهمانان خود را جوع و گرسنگى قرار داده است معلوم مىشود كه بهترين تحفه از جانب ربّ الأرباب است.
اندرون از طعام خالى دار تا در او نور معرفت بينى
در اين موقع كه موقع گرفتن نتيجه و مزد است، آن روز را بايد عيد گرفت، و از خداوند كريم و رحيم عيدى دريافت كرد.
امّا عيد گرفتن نه به معناى ساز و دهل زدن است، و نه به معناى شيرينى خوردن و رنگارنگ پوشيدن، و تفريح و تفرّجِ بهيمانه كردن؛
بلكه به معناى يک درجه از تزكيه و تطهير بالاتر، و يک صيقل بهتر به نفس دادن تا آمادۀ بركات و نزول موائد آسمانى گردد.
«امام شناسی» ج ۹ ص ۲۰۲ https://t.me/joinchat/AAAAAD1E3V1sLdIpZOI4oQ
