آیا ریشه‌های مظلومیت امیرالمؤمنین(ع) همچنان باقیست؟ ج ۲۲ام - قسمت دوم
حسادت مردم در کلام امیرالمؤمنین(ع) رفع حسادت، یکی از ضرورت‌های قبل از ظهور
استاد #علیرضا_پناهیان در برنامۀ سحرگاهی شبکۀ سه:
حسادت دیگران به امیرالمؤمنین(ع) در یکی از نامه‌های ایشان خطاب به معاویه اینطور مطرح شده که حضرت می‌فرمایند: « اِعْلَمْ أَنَّ هَذَا اَلْأَمْرَ لَوْ كَانَ إِلَى اَلنَّاسِ أَوْ بِأَيْدِيهِمْ لَحَسَدُونَا وَ اِمْتَنُّوا بِهِ عَلَيْنَا (وقعة صفین، ج۱ ، ص۱۰۴) »؛ اگر خلافت که الآن در دست من است به دست مردم بود، مردم حسادت می‌کردند و نمی‌گذاشتند این کار به دست ما برسد! و در ادامه می‌فرمایند: «ولکنّه قضاءٌ»، این یک قضاء الهی بود که کار دست من افتاد.
منظور حضرت این است که اینطور نبود که مردم خودشان با رفع حسادت، به امر ولایت امیرالمؤمنین(ع) رسیده باشند. آنها مضطر نشده بودند و اگر در این شرایط سخت سیاسی- اجتماعی قرار نگرفته بودند، سراغ حضرت نمی‌رفتند. این خیلی نکتۀ مهمی است. به همین دلیل هم بعداً همان توده‌ها به حضرت خیانت کردند.
ادامۀ متن: @panahian_text صوت: @panahian_mp3
برنامۀ ماه من؛ شبکۀ سۀ سیما – سحر بیست و دوم رمضان
