فَریدالدّین ابوحامِد محمّد عطّار نِیشابوری یکی از عارفان و شاعران ایرانی بلندنام ادبیات فارسی در پایان سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم در نیشابوراست.
وی در جوانی به شغل عطاري كه در آن روزگاران همان دارو سازی و مداوای بیماران بود، مشغول بوده كه بسيار هم در اين كار ماهر بود.
عطار سرمایه بزرگی از ادب و شعر اندوخته بود؛ به همین جهت عموم اندیشه‌های عرفانی خود را به نظم درآورد. او نقش و تأثیر بسیاری بر بزرگان زمان خود و پس از خود داشته است.مولانا علاقه‌مند به عطار بود و حتی برخی از اشعار عطار را نیز در کتاب مثنوی خود شرح داده است. هم‌چنین شعری منسوب به مولانا در وصف عطار نقل شده:
"هفت شهر عشق را عطار گشت
ما هنوز اندر خم یک کوچه‌ایم"
از مشهور ترین آثار این شاعر و عارف پرآوازه می توان دیوان اشعار، منطق‌الطیر، تذکرة الأولیاء، الهی نامه، اسرارنامه او را نام برد.
روز ۲۵ فروردین در تقویم ایران، به نام این شاعر پرآوازه نام گرفته است.
#امروز
@parsianbankchanel
