. چۆن دڵت هێنا بشکێنی دڵمان
بە جێمان بێڵی ، بە هەمو خەمان
داخ داخانم ویڵ و سەر گەردان
له دوای کوچی تو چون بکەم ژیان
من بمێنم بو شین و خەفەت
هیچ خوشیم نییه له دوای کوچەکەت
زه جرەوەت کێشا فرە لەم دنیا
له بیرم ناچێ دۆسایەتی وا
قەرارمان وا نەو کاکه ئەشکان گیان
من بەجێ بیڵی بێ کەس له ژیان
شاهو به قوربان لاشەی بێ گیانت
منیش به قوربان جیگەی ژیانت
له دوای باڵای تو ، کی بگرم به یار؟
کی بێت به مه حرەم سر و ئاشکار؟
نوسراو بە دەسو کاکە موحەمەدی فەیزی(فیضی)
