شورای شهر یا دورهمی طایفهای؟ @poldokhtarnews یکی از مهمترین | پلدختر نیوز
شورای شهر یا دورهمی طایفهای؟
@poldokhtarnews
یکی از مهمترین آسیبها و مشکلات و معضلات شوراهای شهر و روستا و انتخابات شوراها در شهرهای با جمعیت متوسط یا کم، غلبه تمایلات طایفهای در رایدادن و رایگرفتن و به ویژه در پیشبرد امور شهری و شهرداریها است. پلدختر نیز همچون دیگر شهرهای کوچک از این قاعده مستثنی نیست و تعصبات طایفهای بخش زیادی از فعل و انفعالات انتخاباتی و اداری و بوروکراتیک را در احاطه خود درآورده است بطوری که رقابتها و علایق گروهی و قومی تقریبا در تمامی ادوار گذشته شورای شهر پلدختر کم و بیش وجود داشته و قابل انکار نیست.
گرچه در انتخابات پنجمین دوره شورای شهر پلدختر موجی انتخاباتی در مخالفت با طایفهگرایی به راه افتاد و مردم با تغییر ترکیب شورا و فرستادن چهرههای جدید به شورا، امیدوارانه خواهان پایان طایفهگرایی بودند اما چندی بعد امیدواریها به ناامیدی تبدیل شد.
بارزترین نشانهی طایفهگرایی در یک شورا را شاید بتوان انتخاب شهردار از میان طایفه اکثریت شورا دانست که در این زمینه شورای فعلی نیز راه شوراهای گذشته را رفت. هر چند این تمایلات از سوی برخی انکار میشود اما تمایلات طایفهای در شوراها از جمله شورای پنجم آشکارتر از آن است که بتوان آن را انکار کرد. به گونهای که نه تنها دُم خروس بلکه سر و کله و پا و پَر و بال خروس نیز بیرون زده است.
انتخابات پنجمین دوره شورای اسلامی شهر پلدختر در ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۶ برگزار شد و طی آن ۴ عضو منتسب به یک طایفه به ترکیب پنج نفرهی شورای شهر راه یافتند.
شورای اسلامی شهر پلدختر در ابتدا در طی فراخوانی از افراد خواست تا در صورت توانایی، خود را به عنوان گزینه شهرداری معرفی کنند و برنامهها خود را ارائه دهند. پس از پایان بررسیها از میان بیست و چند نفر، اعضای شورا به چهار نفر رسیدند که هر چهار گزینهی پایانی در کمال حیرت از اعضای یک طایفه (طایفهی اکثریت شورا) بودند.
گرچه گزینش چهار نفر برای سمت شهرداری همگی از یک طایفه، نشانهای از میل به طایفهگرایی اعضای شورا بود اما این موضوع به تنهایی نمیتوانست معیار درستی برای قضاوت درباره تمایلات طایفهای شورا باشد تا اینکه دیگر اقدامات و دیگر انتخابهای شورای شهر این فرضیه که شورای شهر جایگاهی برای افراد خارج از اقوام و خویشان در نظر نمیگیرد را تایید کرد. اقداماتی که در تضاد با خواست عموم اعضای طایفهی موردنظر که آنها نیز مخالف تعصبات و تمایلات و گزینشهای طایفهای هستند بود.
اولین نشان طایفهگرایی شورای پنجم درست در اولین روز آغاز به کار این شورا نمایان شد، آنجا که اعضای شورای شهر بلافاصله پس از آغاز به کار، با بیتوجهی به رای مردم که علاوه بر مخالفت با طایفهگرایی، خواستار «تغییر» بودند فردی همطایفه با خود و از شهرداران سابق را به سمت سرپرست شهرداری انتخاب کردند. انتخابی که غیر از اینکه یک انتخاب طایفهای به نظر میرسید در تضاد با خواست عموم مردم مبنی بر "«تغییر» و انتخاب چهرهای جدید و جوان" بود. این انتخاب در حالی بود که مردم در اردیبهشت ۹۶ با هدف و شعار تغییر و اعلام نارضایتی از عملکرد مجموعه ادوار گذشته، افراد جدیدی را روانهی شورای شهر کردند تا شورای جدید با تفکرات جدید و با برنامههای نو زمینهی تغییر به سمت پیشرفت را به وجود بیاورد اما در میان بهت همگان، فردی را که عملکرد او و همکاران قبل و بعد از او موجب ایجاد موج تغییر شده بود، نفر شمارهی یک شهرداری پلدختر کردند!
روز اول سرپرست شهرداری انتخاب شد و پس از آن، شورای شهر گفتگوهای خود را برای انتخاب نهایی شهردار آغاز کرد. در حالی که افراد دیگری از طوایف مختلف نیز مدعی تکیهزدن بر کرسی مدیریت شهرداری بودند، اعضای شورای شهر بر سر انتخاب یکی از چهار نامزد همطایفه خود به بحث و تبادل نظر پرداختند.
از مهمترین گزینههای مد نظر شورا برای انتخاب شهردار، کرامت خانیپور بود که با اعضای شورا قرابت طایفهای داشت. فرد دیگر مورد نظر شورا حجتاله نصیریپور هم نسبت طایفهای با چهار عضو شورا داشت. دیگر نامزد مورد نظر شورا برای کسب کرسی شهرداری، صمد چراغی که او نیز منتسب به طایفه اکثریت و نفر چهارم محمد شرفی نصیری که او هم مثل سه فرد دیگر دارای نسبت طایفهای با اعضای شورای شهر بود.
بدین ترتیب در حالی که عموم مردم از همه طوایف، از طایفهگرایی و دستهبندیهای طایفهای خسته و نالان شده بودند و انتظار انتخابی خارج از چارچوبهای طایفهای داشتند اعضای شورا در حال رایزنی برای انتخاب یکی از این چهار عضو همطایفه خود برای سمت شهردار بودند و تقریبا احتمال انتخاب گزینهای خارج از این چهار فردِ همطایفه وجود نداشت. به عبارتی احتمال انتخاب یک فرد از طایفه اکثریت شورا ۱۰۰ درصد و احتمال انتخاب گزینهای خارج از طایفه اکثریت شورا در نهایت شگفتی صفر درصد بود!