وقتی بچه بودم بابام برام یه پلی استیشن گرفت، باهم کلی بازی میک | Proxy hub | پروکسی ملی
وقتی بچه بودم بابام برام یه پلی استیشن گرفت، باهم کلی بازی میکردیم میخندیدیم تو سر و کله هم میزدیم و وقت میگذروندیم. تا اینکه بابام فوت کرد. تا ۱۰ سال بعد فوتش من دیگه دست به اون کنسول نزدم میدونید دل و دماغش نبود ، تا چند وقت پیش که روشنش کردم و متوجه یچیزی شدم. اون موقع باهم دیگه یه ماشین بازی میکردیم و همیشه منو میبرد وقتی کنسولو روشن کردم رفتم تو بازی و وسطای دور مسابقه بودم یه ماشین تو حالت روح به بازی اضافه شد، بازیای ماشین اینجورین که وقتی حالت زمانی بازی میکنی کسی که رکورد بازی دستشه به حالت روح تو بازی سیو میشه و به مسابقه اضافه میشه و درسته رکورد دست بابام بود و روحش هنوز تو بازی سیو بود و به عنوان سریع ترین دور به بازی اضافه میشد و میچرخید، گذشت و من چند ساعت بازی کردم تا جایی که تونستم از روح بزنم جلو و میتونستم رکوردو بزنم ولی جلوی خط پایان وایستادم تا مطمئن بشم ازم میزنه جلو و بازم خودش میبره تا یوقت از بازی پاک نشه و حداقل تو بازی بازم داشته باشمش و بتونم باهاش وقت بگذرونم و مسابقه بدم.
