ای خداوند مکان و لامکان ای که دانایی به هر دل یازبان حس طوفانی | قهار عاصی شاعر معاصر
ای خداوند مکان و لامکان ای که دانایی به هر دل یازبان حس طوفانی نشیند بر دلم یاد تو دریاست من در ساحلم بر کند این بی قراری ریشه ام بارها با خویش در اندیشه ام پس کجا باشد پناه این دلم تاچه وقت اسان شود این مشکلم گو چه شد اغوش گرم یکدلی تا به ارامش رسم در منزلی اشنا نبود زبانی با دلم گو که در بی همزبانی در گلم سر گذشت من چنین زیبا نبود کلک تقدیرم که بی همتا نبود غصه ها دارم به خلوتها ی شب من چه بی صبرانه می سوزم به تب ای خداوند رحیم و کار ساز لطف خود را شاملم بسیار ساز
