بتمن پلان شروع، نمایی متوسط-دور ضدنور و سهنفره (دو نفر و | رفقای نقد
بتمن
پلان شروع، نمایی متوسط-دور ضدنور و سهنفره (دو نفر و نصفی) است. سوژه، لاریجانی در وسط قاب است و چپِ قابْ محافظ. صورت لاریجانی تاریک است. پونکتوم این نما، سیمِ بیسیم گوش محافظ است که نور گرفته و چشم را جذب میکند. این نما، اطلاعات تازهای به مخاطب نمیدهد. لاریجانی را همه دیدهایم. حالا محافظ را، برای نخستینبار سینمایی میبینیم.
درست از لحظهی آغاز، موسیقی به سبک آثار نولان، بهویژه «شوالیهی تاریکی برمیخیزد» نواخته میشود. پلان بعدی، نما با همان اندازه، در فضای بسته و تاریکتر، از کنار سوژه، نیمرخ میگیرد. ضرباهنگ تابخوردن دستهای آدمها هنگام حرکت، دست راست لاریجانی به عقب میرود و همزمان، دست راست محافظ، بالا میآید. دست چپ لاریجانی و انگشتر چشمگیرش به بالا تاب میخورَد و ناگهان، بیسیم محافظ، نصف قاب را گرفته و تار میکند. این ورودیهی یک گانگستر است.
نماهنگ، به کلی تابع مد روز است. تصویر کل نماهنگ حرکتآهسته است. حرکتآهسته، سکّهی رایج سینمای امروز ما و تکنیک رایج فیلمهای تبلیغاتی است. به احتمال زیاد، سازندهی این نماهنگ، سازندهی آگهیهای بازرگانی است و برایاش فرقی نمیکند سوژه فیلسوف-سیاستمدار است یا ابزار سوراخکاری یا بیامدبلیو. حرکتآهستهی آب پاشیده از تایر اتومبیل یا خاکارّهی سوراخکاری با حرکت آقای لاریجانی تفاوتی نمیکند. برای لاریجانی هم فرقی نمیکند. برای او مهم این است که نماهنگ ما، مثل خود ما، شیک و سنگینرنگین باشد. پس کار تبلیغاتش را برونسپاری میکند به فنسالارانِ تبلیغاتچی.
لاریجانی در گفتار متن، میگوید «مسئلهی کشور با سوپرمنبازی حل نمیشود». نماهنگساز چندان توجهی به معنای این جملات ندارد و نقض جملهی لاریجانی است.«سوپرمنبازی»، در اینجا «بتمنبازی» (اگر جوکر احمدینژاد بشود، چه شود!) از سر و کول نماهنگ میبارد. حذف صدای محیطی ستاد انتخابات و حقنهکردن موسیقی حجیم و رعبآور هالیوودی، به کجای زیست و شخصیت آقای فیلسوف میخورَد؟
نماها تکرار میشود و موسیقی هم شور میگیرد. دوربین چند طواف دور سوژه میکند. کارفرما راضی است. فاکتور آمادهی پرداخت و دیگر هیچ. آقای لاریجانی، سازندهی نماهنگ شما، شما را نمیشناسد و لاریجانیِ کانتخوانده و ادیب و رِند برای او پروژهای است لای دست آگهیهای دیگر. مراقب این کارنابلدهای هفترنگ اطرافتان باشید.