2017-06-19 13:03:12
سرقت علمی بیش از ۹۰ درصدی در فصل پنجم پایاننامهی آقای حسن روحانی
نویسنده و محقق: دکتر میم الف
https://t.me/K1inUSA2/20268
بیش از نود درصد فصل 5 از صالحی (ایرانی)، Mtupah (تانزانیایی)، کمالی (افغانستانی) و صَرّامی (ایرانی) سرقت شده است:
(1) سرقت علمی تز روحانی از صالحی:
تقریباً 5000 واژه از فصل 5 (صص 325-304) کلمه به کلمه از این مقالهی آقای سید عباس صالحی سرقت علمی شده است:
صالحی، سید عباس (1367) «مکتب و مصلحت [1]»، مجلهی حوزه، شمارهی 28
(2) سرقت علمی تز روحانی از Mtupah:
تقریباً 2800 واژه از فصل 5 کلمه به کلمه از تز دکترای Mtupah سرقت علمی شده است:
Omari Mtupah, Juma Mikidadi (1990), Theory of Al-Masalih Al-Mursalah in Islamic Law, A Thesis Presented for The Degree of Doctor of Philosophy (Ph. D) in The Faculty of Arts, University of Edinburgh.
(3) سرقت علمی تز روحانی از پروفسور هاشم کمالی:
فقط در فصل 5 تقریباً 1550 واژه از این کتاب آقای محمد هاشم کمالی سرقت کلمه به کلمه شده است:
Kamali, Mohammad Hashim, 1991, Principles of Islamic Jurisprudence
گفتنی است در پینوشتهای فصل 5 هیچ ارجاعی به اثر آقای کمالی وجود ندارد.
(4) سرقت علمی تز روحانی از صرّامی:
تقریباً 800 واژه از فصل 5 (ص 68 و صص 304-301) کلمه به کلمه از این کتاب آقای حجت الاسلام سیفالله صرّامی سرقت علمی شده است:
صرّامی، سیفالله، احکام حکومتی و مصلحت، مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت، تهران: نشر عبیر، 1380.
گرچه سال انتشار کتاب آقای صرّامی 1380 است ولی مثل کتاب دکتر کلانتری قبل از تز نوشته شده است. برخی از دلایل تقدم نگارش کتاب احکام حکومتی و مصلحت بر تز آقای روحانی:
(1) خود آقای حسن روحانی در یادداشتی که بر این کتاب نوشته است در صفحهی 7 میگوید: «مرکز تحقیقات استراتژیک در سال 1373 ضمن تحقیقی تحت عنوان «احکام حکومتی و مصلحت» کوشید ...»
(2) این کتاب برگزيدهی پژوهشهاي فرهنگي سال وزارت ارشاد 1376 است. این سند محکم تقدم سال نگارش احکام حکومتی و مصلحت بر تز آقای روحانی، برای نمونه در نوشتهی زیر منعکس شده است:
«پژوهشگران برگزیده فرهنگی در سال 76»، مجله رسانه، پاییز 1376، شماره 31 (سال هشتم شماره سوم)، صفحهی 107: «در گروه فرهنگی - دینی ... و سیف الله صرامی با پژوهش «احکام حکومتی و مصلحت» برگزیده شدند.»
(3) دكتر محسن اسماعیلی (عضو حقوقدان شورای نگهبان در سه دوره اخیر، نماینده استان تهران در مجلس خبرگان رهبری و ...) سال 1377 نقدی بر نسخهی کامل کتاب احکام حکومتی و مصلحت نوشته است:
اسماعیلی، محسن (تابستان ۱۳۷۷)، «نقد و بررسی تحقیق مرکز تحقیقات استراتژیک در خصوص (احکام حکومتی و مصلحت)»، نمایه پژوهش، شمارة ۴ و ۵.
گفتنیست که پیشتر کارشناسان وزارت علوم و ایرانداک در گزارشی که مورد تایید دکتر رضا فرجی دانا (وزیر سابق علوم در دولت یازدهم) قرار گرفته بود، نوشته بودند:
«مهمترین عنصر در یک تز دکتری، عنصر نوآوری – یا ارائه دیدگاه یا دانشی نو - در حوزه مورد مطالعه است. این کار به درستی و به بهترین وجه در تز دکتر روحانی در فصل 5 به بعد – که فاقد هرگونه همپوشانی با متون است – انجام شده است / همانگونه که در تحلیل همانندجویی هم آمده، در فصلهای پایانی تز (فصل 5 و 6) که در واقع حاوی دستاورد و نوآوری تز (یعنی تحلیل و تفسیر دکتر روحانی از متون و منابع) هستند هیچ شباهتی در متن ایشان و متون پیشین دیده نمیشود. این بدین مفهوم است که تز دکتر روحانی اصیل و حاوی نوآوری است / تز دکتر روحانی با نیت سرهمبندی متون دیگر نگاشته نشده است چه در غیر این صورت نمیتوانست در فصول پایانی نتیجهگیریهای اصیل و مستند با قلم خودشان داشته باشند آن هم با صفر درصد شباهت با متون موجود.»
اطلاعات بیشتر و متن کامل این تطهیرنامهی دستوری-دولتی: /t.me/rouhanithesis/239
در ادامه تصویر قربانیان سرقت علمی ۹۰ درصدی در فصل ۵ تز آقای روحانی را میبینید.
@RouhaniThesis
@K1inUSA
2.4K views10:03