سوال برق کجا میره، همپای سوال پشه‌ها روزها کجا می‌رن، دو سوال بنیادی بشر بوده است. حتی نقل شده برادران رایت هم در اولین پرواز خود به این سوال فکر میکردند و «اورویل» درحالی که تنها چند سانت از زمین جدا شده بودند، به ویلبر گفته «داداش میدونی پشه‌ها روزا کجا می‌رند» که ویلبر پاسخ داده: «کره‌خر ما داریم بعنوان اولین انسان پرواز می‌کنیم بعد تو شر و ور می‌پرسی؟»
تاریخ نگاران معتقداند تنها کسی در عالم خلقت که با سوال «برق کجا میره مواجه نشده»، ادیسون بوده است.
تا پیش از ادیسون که اصلا کسی با چیزی به نام برق آشنا نبوده و اساسا نمی‌توانسته با چنین سوالی نسبتی داشته باشد. پس از او هم همگی حداقل یکبار رفتن برق را تجربه کرده‌اند. اما این تنها ادیسون بوده که بجای سوال برق کجا میره، با سوال برق از کجا می‌آید درگیر شده؟!
اساسا آنچه مهم است از کجا آمدن است، نه به کجا رفتن. چرا که شما تا نیایی نمی‌توانی بروی. البته این امر یک استثنا هم دارد و آن باشگاه تراکتورسازی است که مربیانش نیامده می‌روند! از آن سو مهندس زنگنه را میتوان یکی از مصادیق آمدن و نرفتن دانست. پژوهشگران سابقه این وزیر نفت را تنها چند ساعت پس از کشف نفت می‌دانند. آنها معتقداند هنوز اولین فریادهای «اومد... اومد» بر سر چاه نفت شنیده نشده بود، که مهندس زنگنه خودش را به آنجا رساند و گفت بدیدش به من. و آنها هم از آن لحظه به بعد به او دادند و او هم انصافا کم نگذاشت!
