شیرین لبی شیرین تبار، مست و مِی آلود و خُمار مَه پاره ای بی بن | Betamesh
شیرین لبی شیرین تبار، مست و مِی آلود و خُمار مَه پاره ای بی بند و بار، با عشوه های بی شمار هم کرده یاران را مَلول، هم برده از دلها قرار مجمع مَه رویان کنار، تو یار بی همتا کنار زُلفت چو افشان میکنی، ما را پریشان میکنی آخر من از گیسوی تو خود را بیاویزم به دار یاران هوار مردم هوار، از دست این بی بند و بار از دست این دیوانه یار، از کف بدادم اعتبار می میزنم می میزنم، جام پیاپی میزنم هی میزنم، هی میزنم، بی اختیار کندوی کامت را بیار، بر کام بیمارم گذار تا جان فزاید کام تو، بر جان این دلخسته بشکسته تار شیریت لبی شیرین تبار، مست و مِی آلود و خمار مَه پاره ای بی بند و بار، با عشوه های بی شمار هم کرده یاران را مَلول هم برده از دل ها قرار
