۶۳ آغاز روشنایی

2022-05-29 14:36:02 حکومتولي په اسلام کې
بهرنی سیاست او له نړۍ سره اړیکې
د اسلامي دولت د بهرني سیاست اساس دعوت او جهاد دی
﴿إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنْيَانٌ مَّرْصُوصٌ﴾[الصف:٤]
ژباړه: الله تعالی هغه کسان خوښوي، چې د هغه سبحانه وتعالی په لار کې په یوه صف او خط کې داسې په متحده توګه جنګیږي لکه د سربو یو قوي دېوال.
«أُمِرْتُ أَنْ أُقَاتِلَ النَّاسَ حَتَّى يَشْهَدُوا أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ فَإِذَا فَعَلُوا ذَلِكَ عَصَمُوا مِنِّي دِمَاءَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ إِلَّا بِحَقِّ الْإِسْلَامِ وَحِسَابُهُمْ عَلَى اللَّهِ»
ژباړه: زه د دې لپاره ګومارل شوی یم، چې له خلکو سره تر هغې قتال وکړم ترڅو چې د دې شاهدي ورکړي، چې له الله تعالی پرته بل معبود نشته او محمد د الله رسول دی او لمونځ وکړي، زکات ورکړي او کله یې چې دا کارونه وکړل، نو ځان او مال یې له ما څخه خوندي کړ او تعرض نه ورباندې کېږي، خو که د چا حق پرې لازم شو، د هغه محاسبه په الله تعالی پورې اړه لري. باز کردن / نظر دهید

2022-05-29 07:35:23 دولت‌داری در اسلام
سیاست خارجی و تعامل با جهان
اساس سیاست خارجی دولت اسلامی دعوت و جهاد است
﴿إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنْيَانٌ مَّرْصُوصٌ﴾[الصف:٤]
خداوند کسانی را دوست می‌دارد که در راه او متّحد و یکپارچه در خطّ و صفّ واحدی می‌رزمند، انگار دیوار سربی بزرگی هستند.
«أُمِرْتُ أَنْ أُقَاتِلَ النَّاسَ حَتَّى يَشْهَدُوا أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ فَإِذَا فَعَلُوا ذَلِكَ عَصَمُوا مِنِّي دِمَاءَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ إِلَّا بِحَقِّ الْإِسْلَامِ وَحِسَابُهُمْ عَلَى اللَّهِ» (صحیح بخاری)
من مامور شده‏ام که با مردم تا آنگاه قتال نمایم که گواهی دهند که معبودی جز الله نیست و محمد فرستاده الله است و نماز را برپا دارند و زکات را بدهند، و هرگاه این کار را کردند خون و مال خویش را از من حفظ نموده اند و دیگر تعرضی بر آن‏ها کرده نمی‏شود مگر آن‏که حقی در آن لازم گردد، و محاسبه شان به الله عزوجل تعلق می‏گیرد. باز کردن / نظر دهید

2022-05-28 14:35:01 حکومتولي په اسلام کې
له امت څخه بیعت
بیعت؛ د امت او مسلمانانو د حاکم تر منځ دوه طرفه تړون دی.
«وَمَنْ مَاتَ وَلَيْسَ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً»
ژباړه: هر هغه څوک چې په داسې حال کې وفات شي، چې له چا سره یې بیعت نه وي کړی د جاهلیت په مرګ مړ دی. باز کردن / نظر دهید

2022-05-28 07:51:37 دولت‌داری در اسلام
بیعت از امت
بیعت، قرار داد دو طرفه بین امت و حاکم مسلمین است.
«وَمَنْ مَاتَ وَلَيْسَ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً»(صحیح مسلم)
هرکس در حالی بمیرد که در گردنش بیعتی وجود نداشته باشد وی به مرگ جاهلیت مرده است. باز کردن / نظر دهید

2022-05-27 14:35:00 حکومتولي په اسلام کې
ـ د واحد امیر ټاکل پر ټولو مسلمانانو فرض دي.
«إِذَا بُويِعَ لِخَلِيفَتَـيْنِ فَاقْتُلُوا الآخَرَ مِنْهُمَا»
ژباړه: که له دوو خلیفه ګانو سره بیعت وشو، دویم یې ووژنئ.
ـ یوازې د اسلامي دولت رییس له شریعت څخه د احکامو د تبني حق لري. باز کردن / نظر دهید

2022-05-27 08:32:08 دولت‌داری در اسلام
تعیین امیر و حاکم واحد بر همه مسلمانان فرض است.
«إِذَا بُويِعَ لِخَلِيفَتَـيْنِ فَاقْتُلُوا الآخَرَ مِنْهُمَا» (صحیح مسلم)
هرگاه با دو خلیفه بیعت کرده شد، دومی را بُکشید.
تنها رئیس دولت اسلامی‌ حق تبنی احکام را از شریعت دارد. باز کردن / نظر دهید

2022-05-26 14:30:53 حکومتولي په اسلام کې
ـ واک د خلکو دی.
«وَمَنْ بَايَعَ إِمَامًا فَأَعْطَاهُ صَفْقَةَ يَدِهِ وَثَمَرَةَ قَلْبِهِ فَلْيُطِعْهُ إِنِ اسْتَطَاعَ، فَإِنْ جَاءَ آخَرُ يُنَازِعُهُ، فَاضْرِبُوا عُنُقَ الآخَرِ»
ژباړه: کله چې له نېکه نیته یوه چا له کوم امام سره بیعت وکړ، نو تر خپلې وسې یې باید اطاعت وکړي او که کوم بل راغی او د قدرت پر سر یې جګړه ورسره کوله، نو د دویم سر ووهئ.
«مَنْ خَلَعَ يَدًا مِنْ طَاعَةٍ لَقِيَ اللَّهَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لا حُجَّةَ لَهُ، وَمَنْ مَاتَ وَلَيْسَ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً»
ژباړه: که چا له اطاعت څخه لاس واخیست، نو د قیامت په ورځ به په داسې حال کې له الله تعالی سره مخ شي، چې د خپل جرم لپاره به کوم دلیل نه لري او که څوک په داسې حال کې ومړ، چې بیعت یې نه وي کړی، نو هغه شخص له دنیا څخه جاهل او کافر ولاړ. باز کردن / نظر دهید

2022-05-26 07:53:31 دولت‌داری در اسلام
سلطه و قدرت از مردم است.
«وَمَنْ بَايَعَ إِمَامًا فَأَعْطَاهُ صَفْقَةَ يَدِهِ وَثَمَرَةَ قَلْبِهِ فَلْيُطِعْهُ إِنِ اسْتَطَاعَ، فَإِنْ جَاءَ آخَرُ يُنَازِعُهُ، فَاضْرِبُوا عُنُقَ الآخَرِ» (صحیح مسلم)
هرکس با امامی از خلوص نیت خویش بیعت کرد پس باید تا حد توان خویش از وی اطاعت کند، و اگر دیگری آمده درگرفتن سلطه باوی نزاع کرد گردن دومی را بزنید.
«مَنْ خَلَعَ يَدًا مِنْ طَاعَةٍ لَقِيَ اللَّهَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لا حُجَّةَ لَهُ، وَمَنْ مَاتَ وَلَيْسَ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً» (صحیح مسلم)
هر کس دست از طاعت کشید روز قیامت در حالی با الله رو برو خواهد شد که دلیلی بر این جرم خود نمی داشته باشد، و هرکس در حالی بمیرد که در گردنش بیعتی وجود نداشته باشد وی هم‌چون شخص جاهل و کافر مرده است. باز کردن / نظر دهید

2022-05-25 14:31:52 حکومتولي په اسلام کې
د اسلامي شریعت پر بنسټ د اساسي قانون درلودل
ـ د قانون جوړونې منبع شریعت دی، نه خلک.
﴿فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ﴾ [النساء: ۶۵]
ژباړه: نه، اې محمده! صلی الله علیه وسلم ستا په رب قسم چې دوی مؤمنان کېدای نه شي، تر څو چې په خپلمنځي شخړو کې تا فیصله کوونکی ونه مني.
﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ﴾ [النساء: 59]
ژباړه: اې مؤمنانو! د الله، رسول او هغو کسانو اطاعت وکړئ، چې ستاسې د امر خاوندان وي، بیا که ستاسو تر منځ په کومه چاره کې شخړه پېښه شي، نو هغه الله او رسول الله ته وړاندې کړئ، که په رښتیا پر الله او د اخرت په ورځ ایمان لرئ. باز کردن / نظر دهید

2022-05-25 07:31:18 دولت‌داری در اسلام
داشتن قانون اساسی به اساس شریعت اسلامی
منبع قانون‎‌گذاری شریعت است، نه مردم.
﴿فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ﴾ [النساء: ۶۵]
نخیر، به پروردگارت سوگند که آنان مؤمن نمی شوند مگر آن‏که تو را در مشاجرات و منازعات خویش حکم قرار دهند.
﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ﴾ [النساء: 59]
اى كسانی‌كه ايمان آورده‌ايد، خدا، پيامبر و اولياى امر خود را اطاعت كنيد. پس هرگاه در امری اختلاف نظر يافتيد، اگر به خدا و روز آخرت ايمان داريد، آن را به كتاب‌ خدا و سنت‌ پيامبر صلی الله علیه وسلم پیشکش کنید. باز کردن / نظر دهید