ما در دوره‌‌ی تروماتیکی هستیم. تروما یعنی ضربه، زمانی که ات | ✦SσlƑa | سل‌فا
ما در دوره‌‌ی تروماتیکی هستیم.
تروما یعنی ضربه، زمانی که اتفاق وحشتناکی برامون می‌افته که روان ما توانایی هندل کردنش رو نداره. اولین واکنش ما بهش معمولا شوکه شدن و انکاره و اغلب با علایم جسمانی مثل تپش قلب، حالت تهوع، سردرد، خستگی و غیره همراهه.
ظرفیت روان ما محدوده و برای ادامه دادن توی این روند، خیلی مهمه که از روانمون مراقبت کنیم. مراقبت از روانمون بخشی از مراقبت از مسیره چون با روانی متلاشی شده نمی‌شه در بلندمدت ادامه داد.
این شکایت پرتکرار رو می‌شنوم که «هیچ کاری نتونستم انجام بدم»، «دستم به هیچ کاری نمی‌ره»، «همه‌ی کارام مونده» و غیره. الان شرایط خاصه، درسته؟ چطور می‌شه توی شرایط غیرعادی زندگی عادی داشت؟ انتظاری که از خودتون دارین عملا نشدنیه. پس چی کار کنیم؟
چطوری از خودمون مراقبت کنیم؟ می‌دونم همه‌مون دوست داریم پیوسته اخبار رو دنبال کنیم و هر لحظه از همه چیز باخبر باشیم اما مدام محرک وارد کردن به ذهنمون، ما رو دچار خستگی روانی می‌کنه که می‌تونه ما رو در آستانه‌ی فروپاشی قرار بده.
این روزها سوگواریم، خشمگینیم، غمگینیم و اگر بخوایم حس خوبی رو تجربه کنیم احتمالا دچار احساس گناه بشیم اما ما نمی‌دونیم این مسیر چقدر طول می‌کشه و برای مقاومت و پیش رفتن لازمه سرپا بمونیم، لازمه توان داشته باشیم. راه‌حل چیه؟
زمان‌هایی رو برای خودتون تعیین کنین که کاملا از شبکه‌های اجتماعی خارج بشین. می‌دونم نگرانیم و این کار سخته ولی ضروریه و حتما هم لازم نیست طولانی باشه. حتی وقفه‌های نیم ساعته می‌تونه کمک‌کننده باشه. می‌تونین از دوستی بخواین توی اون زمان اگر خبر مهمی پیش اومد بهتون اطلاع بده.
کارهای ضروری که باید انجام بدین رو مشخص کنین و بقیه‌ی کارها رو کاملا از ذهنتون و برنامه‌تون خارج کنین. آخرین چیزی که توی این شرایط نیاز داریم، تحلیل رفتن انرژی‌مون برای یک انتظار غیرواقعی و سرزنش بیهوده است. بپذیریم که الان نمی‌تونیم روند عادی زندگی رو دنبال کنیم.
برای خودتون شارژرهای کوچولو تدارک ببینین و اجازه بدین روانتون ازش بهره‌مند بشه. حال و حوصله‌ی حال خوب رو نداریم پس دنبال چیزهای کوچیک بگردین. برای هر کس این شارژرها ممکنه متفاوت باشه. می‌تونین زیر این توییت چیزهایی که شما رو شارژ می‌کنه بنویسین تا بقیه هم ایده بگیرن.
پیشنهادهای کلی برای افزایش ظرفیت روان جهت ادامه دادن: با اطرافیان هم‌نظر درباره احساساتتون صحبت کنین، انرژی‌تون رو با بحث‌های بیهوده هدر ندین، لازم شد تراپی بگیرین، اگر علایم جسمانی‌تون ادامه‌دار بود با کمک روانپزشک دارو استفاده کنین.
روزهای سختی رو گذروندیم، روزهای سختی در پیشه. اشکالی نداره یک وقت‌هایی احساس خستگی، ناامیدی یا افسردگی کنین، یک وقت‌هایی حس کنین دیگه نمی‌تونین یا شدنی نیست. یادتون باشه این فقط یک حس لحظه‌ایه و با کمک روش‌های بالا می‌شه گذروندش و ادامه داد.
