پیوند سلول‌های بنیادی خونساز اتولوگ (AHSCT) ام اس نوع SPMS را | Ms and me

پیوند سلول‌های بنیادی خونساز اتولوگ (AHSCT) ام اس نوع SPMS را بهتر از DMTها درمان میکند.

مترجم: نسرین امامی زاده

بر اساس یک مطالعه در ایتالیا، پیوند سلول های بنیادی خونساز نسبت به درمانهای اصلاح کننده بیماری (DMT) در کاهش پیشرفت بیماری در بیماران ام اس ثانویه فعال (SPMS) موثرتر است.

محققان خاطرنشان کردند که داده ها مزایای بالقوه این رویکرد درمانی را در بیماران SPMS برجسته میکند.

این یافته ها از سوی دانشگاه جنوا ایتالیا در 37امین کنگره کمیته اروپایی درمان و تحقیقات در زمینه ام.اس، که تقریباً تا 15 اکتبر اجرا میشد، به اشتراک گذاشته شد.

پیوند سلول های بنیادی خونساز یک روش تجربی، برای درمانMS است که بمنظور جلوگیری از حملات ایمنی غیرطبیعی این بیماری و التهاب در مغز و نخاع با تنظیم مجدد سیستم ایمنی بیمار است.

با بازنشانی کامل سیستم ایمنی بدن،AHSCT میتواند پیشرفتMS را بطور قابل توجهی کُند یا متوقف کند.

چندین مطالعه قبلی نشان میدهد که این رویکرد - و برخی از DMTها - در بیمارانی که دارای اشکال عودکنندهMS هستند، موثر است. اما شواهد در مورد اثرات آن روی SPMS محدود بوده است.

بوفا و همکارانش اثر AHSCT در برابر DMTها را در کاهش سرعت پیشرفت بیماری در افراد مبتلا به SPMS فعال ارزیابی کردند. نکته قابل توجه این است که اکثر DMTهای موجود برای MS به نوعی سیستم ایمنی را سرکوب میکنند.

این مطالعه شامل 69 بیمار SPMS در گروه AHSCT بود که پیوند مغز استخوان دریافت کردند و 217 بیمار همسان(گروه DMT) که از DMTsها استفاده میکردند. میانگین سنی حدود 38 بود.

هدف اصلی مقایسه وضعیت بدتر شدن ناتوانی بیماران با مقیاس وضعیت ناتوانی گسترده (EDSS) بود، که در آن نمرات بالاتر نشان دهنده ناتوانی بیشتر است.

پس از متوسط پیگیری 5.2 سال، نتایج نشان داد که پیشرفت بیماری با پیوند سلول های بنیادی در مقایسه با DMT به طور قابل توجهی کندتر است.

به گفته بوفا نمرات معلولیت به ویژه، در گروه AHSCT در طول زمان کاهش داشت، "در حالی که بیماران تحت درمان با سایر DMTها دارای پیشرفت ناتوانی مداوم بودند."

علاوه بر این، پیوند سلولهای بنیادی زمان تأیید پیشرفت ناتوانی را نسبت به سایر DMTها به میزان قابل توجهی به تأخیر انداخت و 62 درصد از بیماران تحت درمان با AHSCT بدون پیشرفت ناتوانی در پنج سال باقی ماندند.

بیمارانی که AHSCT دریافت میکردند نیز چهار برابر بیشتر در معرض بهبود ناتوانی نسبت به افرادی که DMT داده شده بودند، قرار داشتند. بوفا گفت: "پنج سال پس از عمل،" 20 درصد از بیماران هنوز بهبود معلولیت را حفظ کردند، در حالی که تنها 4٪ از بیماران تحت درمان با DMT های دیگر بودند. "

این یافته ها نشان میدهد که پیوند سلولهای بنیادی در کاهش پیشرفت ناتوانی در افراد مبتلا به SPMS فعال، برتر از DMT است.

بوفا میگوید: "امکان بهبود ناتوانی و حفظ بهبود، نیاز اساسی بیماران مبتلا به ام.اس پیشرونده است و به سختی با داروهای ضدالتهابی استاندارد به دست میآید."
@soulpower3