تعادل نمی‌میرد، هرچند بندباز از روی طناب سقوط کند. در تعادل شک | بدونِ شِکَر

تعادل نمی‌میرد، هرچند بندباز از روی طناب سقوط کند. در تعادل شکی نیست، وجودش قطعی است. تعادل همان نسیمی است که از رویِ زمین‌های تفته و چاک‌ چاک کویر گاهی می‌گذرد. نه برایِ تغییر دادنِ برهوت، فقط برای یادآوری که مبادا (تو) بی‌تعادلی را باور کنی. تعادل هست، نمرده. نسیم قاصدِ کویر است، به یادآورنده‌ی فقدان، چیزی که کم‌رنگ، گم یا ناپدید شده؛ از کف رفته ولی هنوز نمُرده. به گواه خودش که جریان دارد، از روی زمین‌های چاک چاک و تفته.
@sugarffrree