باید یکبار به خاطر همه چیز گریه کرد. آن قدر که اشک ها خشک شوند | انجمن فرهنگی ادبی تبریز
باید یکبار به خاطر همه چیز گریه کرد. آن قدر که اشک ها خشک شوند، باید این تن اندوهگین را چِلاند و بعد دفتر زندگی را ورق زد. به چیز دیگری فکر کرد. باید پاها را حرکت داد و همه چیز را از نو شروع کرد.
