2016-03-25 09:22:06
سوال شماره ٢٢
تبری را باید چطوری انجام داد تا از حیطه وحدت بین مسلمانان که رمز اصلی حفظ اسلام هست خارج نشویم؟
پاسخ سوال ٢٢
توسط استاد"يا فارس الحجاز"
وحدت یک معنای لغوی دارد و یک معنای اصطلاحی.
در لغت به این معنا می باشد که وحدت تعامل مشترک گروه های مختلف در راستای هدف مشترک می باشد. ممکن است این گروه ها تفکرات مختلف و قومیت های مختلف باشند و اشتراکی نداشته باشند اما برای رسیدن به آن منفعت مشترک کنار یکدیگر جمع شده باشند.
مثل اتحاد کشورهای متحدین بر علیه کشورهای متفقین در جنگ جهانی دوم که اینها نه سیاست شان باهم همخوانی داشت و نه تفکرشان.
معنای لغوی قاصر است و نمی توان آن را در وحدت اسلامی بکار برد.
زیرا در وحدت درواقع این گروه هایی که می خواهند باهم تعامل سازنده مشترکی داشته باشند از یک مبدا نشات گرفتند و مبدا آنها یکی است همانگونه که در اسلام ذکر شده است.
ایمان به خدا و انزجار از ستمکاران حبل الله است
در رابطه با معنای اصطلاحی قرآن کریم می فرماید: "و اعتصموا بحبل الله جمیعا و لاتفرقوا"
و در جای دیگری از قرآن کریم می فرماید: "و من یکفر باالطاغوت و یومن باالله فقد استمسک باالعروه الوثقی".
یعنی تمام حبل الله که ما باید به آن تمسک کنیم این است که به خدا ایمان داشته باشیم و از سمتکاران بیزاری بجوییم که معنایش تعامل سازنده باهم و ایستادگی در مقابل طاغوت است.
وحدت باعث تغییر در عقاید و مذاهب فقهی نمی شود
افرادی که از تشیع و یا تسنن وحدت اسلامی را قبول ندارند علتش این است که فهم شان از این بحث قاصر بوده است.
یعنی وحدت هیچ تاثیری در عقاید و مذاهب فقهی نخواهد داشت.
مراد از وحدت اسلامی در فرمایشات امام(ره) و رهبری هم این است که ما در مقابل ستمگرانی چون رژیم صهیونیستی و آمریکا بایستیم و این کوچک ترین چیزی است که می توانیم به آن دست پیدا کنیم.
ما در وحدت اسلامی مشترکاتی بسیار زیادی داریم. ولی آنچه از مفهوم وحدت اسلامی خیلی ضرورت دارد و حداقل مفهوم وحدت است ظلم ستیزی است.
ضرورت وحدت اسلامی که مرحوم امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری می فرمایند، در واقع اشاره به آیه کریمه ای است که می فرماید: "واعدوا لهم ما استطعم من قوه..." در رابطه با مصداق قوت، مفسرین، آراء مختلفی بیان کردند (ولی چون کلمه قوه به صورت نکره بکار برده شده است افاده عموم می کند.)
یعنی شامل هر چیزی باعث قدرت مسلمانان باشد می شود؛ الا اینکه ضرر عامیانه داشته باشد. مثل سلاح هسته ای.
وحدت اسلامی هم اگر تحقق پیدا کند یکی از مصادیق قوت است. لذا اگر تمام مسلمانان به این آیه عمل می کردند امروز شاهد مظلوم واقع شدنشان نبودیم.
در مضامین دینی ما وحدت اسلامی ذکر شده است،
آیه قرآن کریم می فرماید: "تعالوا الی کلمه سواء بیننا و بینکم" که در اینجا خطاب به اهل کتاب (یهود و نصاری) می فرماید: "بیاید و نقطه مشترک مان که همان وحدانیت خدا است تاکید کنیم."
وقتی وحدت با اهل کتاب توصیه شده است؛ به طریق اولی وحدت با مسلمانان را شامل می شود. چون مشترکات شان بیشتر است. قبله واحد، پیامبر واحد، وحی، سیره پیامبر و ...
روایت بسیار جالبی از پیامبر اکرم نقل شده که می فرماید: "المسلم اخ المسلم" و "المسلمون هم ید واحد."
یعنی مسلمانان باهم برادر هستند و مثل یک دست می مانند که از مبدا واحدی که همان بدن انسان است نشات گرفته است. یعنی درست است که مسلمانان با یکدیگر تفاوت دارند ولی تمام اینها از منشاء واحدی نشات می گیرند.
روایات دیگری نیز به این مضمون داریم مانند: "المومنون کنفس واحده" و "المسلم للمسلم کالبنیان مرصوص" مسلمانان با یکدیگر مانند ساختاری مستحکم هستند. پس وحدت یک مفهوم دینی است.
در زمان امام باقر و امام صادق(علیهم السلام) ارتباط با اهل سنت بسیار زیاد بود. این برخوردها را باید دو قسم بکنیم.
یکی برخورد اخلاقی است. که ما باید با آنها برادری کنیم. همانگونه که امام صادق(ع) می دانست افکار و جلساتی که ابوحنیفه در آن شرکت می کرد ولی اجازه هم می داد که در درسش شرکت کند.
برخور دیگری هم در سیره معصومین نقل شده است.برای مثال امام معصوم(ع) از ابوحنیفه سوال می کنند و ابوحنیفه با قیاس تمثیل پاسخ می دهد که امام به بیان ایراد پاسخ ابوحنیفه می پردازند. اینجا چون برخورد علمی بوده است امام با پاسخ دادن اقدام به آگاهی دادن کردند. برخورد ائمه هم در این موارد پاسخ علمی بود نه شتم و سب.
متاسفانه بعضی ها پاسخ علمی امام را به برخورد اخلاقی هم سرایت می دهند که صحیح نمی باشد. زیرا رفتار امام(ع)در واقع یک برخورد علمی بوده است. حتی زائد بر این از امام صادق(ع) نقل شده که فرمودند:
"سب المسلم فسوق و من سب مسلما فلیس منا"که با توجه به این فرمایشات امام صادق(ع) باید مقدسات مسلمانان را محترم بدانیم.
ادامه
4.4K views06:22