آنگاه که زمانه سست می‌شود
قسمتی از جلسه اول #مسئولیت_علم با
علیرضا شفاه
خیلی ها در زمانه ای که ما زندگی می‌کنیم فکر می‌کنند که
زمانه ما زمانه سستی شده و آدم‌ها براق شده‌اند. این را مخصوصا در چهره نسل جدید خودشان یعنی جوان‌ها جستجو می‌کنند و از خود می‌پرسند این‌ها چه قدر می‌توانند آینده‌ای رقم بزنند؟ ولی این چندان مخصوص ایران نیست. این سوال مطرح است که کی این اتفاق افتاده است؟ آمریکایی ها فکر می‌کنند وقتی مرلین مونرو کشته شد این اتفاق افتاد.
وقتی یک زن به صورت یک آرکتایپ اجتماعی در می‌آید طرحی از زندگی و امید را به میان می‌آورد. یعنی همانطور که شما وقتی آرکتایپ مرد میانسال مثل حاج کاظم یا فردین را دارید، طرحی از رنجی که جامعه باید به دوش بکشد تا برسد را نمایندگی میکند.
جهان ما روی هم رفته یک شادی افسارگسیخته دارد. همه ما کمتر از هر انسانی که قبل از ما زندگی کرده خودمان را با عمق رنج‌هایی که یک انسان تحمل میکند روبه رو می‌کنیم. ماهیت این امید و شادی که ما داریم چیست؟
شما می‌توانید برای ثبت از این طریق اقدام کنید.
دیگران را به طریقت فرا بخوانید...
@tarighat_sut
