2022-08-27 04:15:01
برای هویت‌های هو شده در هیاهوی آزادی
فیلم هو شدنِ سرود "سلام فرمانده" را در ورزشگاه آزادی نمی‌دانم دیده‌اید یا نه.
اگر ندیده‌اید چیزی را از دست نداده‌اید.
ماجرا همین بود که عرض کردم.
بچه‌ها را برده‌اند ورزشگاه آزادی و، ظاهرا بینِ دو نیمه، سرود خوانده‌اند.
به "سلام فرمانده" که رسیده، از سوی تماشاگرها هو شده‌اند.
تحلیل و گفت‌و‌گوهای بسیاری درباره آن در گرفته و هرکس از منظری این اتفاق را واکاوی کرده است.
من اما تا فیلم را دیدم، دلم ریش شد برای آن هفت، هشت، ده نوجوانی که لابد با شور و هیجان، در موقعیتی قرار گرفته‌اند که نباید.
سرم سنگین شد، از تصورِ هویتِ هو شده‌ای که هنوز خیلی برایش زود است، این سبکِ از "آزادی".
دعواهای اجتماعی و سیاسی و اعتقادیِ پشتِ این داستان تمام می‌شود؛ ولی آیا کسی دل‌آشوبِ دیشبِ آن اطفال معصوم بوده است؟
آیا رییس پایگاه فرهنگی یا مدیر مدرسه‌شان، رئیس اداره آموزش‌و‌پرورشِ منطقه‌شان، مدیرکلِ استان یا وزیرِ آموزش‌و‌پرورشِ کشورشان، یا معاونِ پرورشیِ ایشان، برای بازیابی روحیه این گل‌های طوفان دیده تدبیری کرده‌اند؟
و نکته آخر که به اشارتی بسنده کنم، بعد حقوقی این اتفاق است.
جدای از جنبه روانشناسانه و اخلاقی و اعتقادی ماجرا، بر اساس کنوانسیون حقوق کودک که ایران هم به آن پیوسته است؛ کودکان هرگز نباید مورد آزار و اذیت و تمسخر یا دیگر رفتارهای توهین آمیز قرار گیرند.
دادستانی این کودکان در این مورد یا موارد مشابه به عهده کدام نهاد آموزشی-حقوقی خواهد بود؟ و چگونه با ابزارهای حقوقی از موارد مشابه پیشگیری خواهد شد؟
من سیاست و حقوق را تخصصی نمی‌دانم؛ ولی می‌دانم که سربازانِ نوجوانِ آن عالیجناب، فرمانده‌ی مهربانِ منتظَر، سلام‌الله‌علیه، علی‌القاعده با حال خوبی سر بر بالین نگذاشته‌اند.
علی جعفرآبادی
#فرهنگی #پرورشی
#سلامت_روان #مشاوره #حقوق_کودک
#مدیریت_آموزشی #سیاستگذاری_آموزشی
یادگیرنده مادام‌العمر باشیم:
@TeacherasLLL
4.7K viewsedited 01:15
م
