La place Rouge était vide Devant moi marchait Nathalie Il avai | مجله موسیقی متن

La place Rouge était vide
Devant moi marchait Nathalie
Il avait un joli nom, mon guide, Nathalie
La place Rouge était blanche
La neige faisait un tapis
Et je suivais par ce froid dimanche, Nathalie
Elle parlait en phrases sobres
De la révolution d'octobre, Je pensais déjà
Qu'après le tombeau de Lénine
On irait au cafe Pouchkine, Boire in chocolat
La place Rouge était vide
J'ai pris son bras, elle a souri
Il avait des cheveux blonds, mon guide, Nathalie, Nathalie
Dans sa chambre à l'université
Une bande d'étudiants, L'attendait impatiemment
On a ri, on a beaucoup parlé
Ils voulaient tout savoir, Nathalie traduisait
Moscou, les plaines d'Ukraine
Et les Champs-Élysées
On a tout melangé, Et l'on a chanté
Et puis ils sont débouché, En riant à l'avance
Du champagne de France, Et l'on a dansé
Et quand la chambre fut vide
Tout les amis etaient partis
Je suis resté seul avec mon guide
Nathalie
Plus question de phrases sobres
Ni de révolution d'octobre, On n'en était plus là
Fini le tombeau de Lenine
Le chocolat de chez Pouchkine
C'est, c'était loin déjà, Que ma vie me semble vide
Mais je sais qu'un jour à Paris
C'est moi qui lui servirai de guide
Nathalie, Nathalie


میدان سرخ مسکو آرام است
ناتالی جلوی من راه میره، اسمش قشنگه، پیشوای من، ناتالی
میدان قرمز مسکو سفید شده، فرش برف همه‌جا رو گرفته
و در این یکشنبه سرد من ناتالی رو دنبال می‌کنم
اون خیلی جدی درباره انقلاب اکتبر سخنرانی می‌کنه
و من در اندیشه مقبره لنین هستم
میریم کافه پوشکین و شکلات می‌زنیم به بدن
میدان سرخ خلوت شده، اونو در آغوش می‌گیرم و بهش لبخند می‌زنم
موهاش طلاییه، راهنمای گردشگری منه، ناتالی
تو اتاق دانشگاهشون، یه سری جوون دور هم جمعن
میگیم و می‌خندیم، اونا از ناتالی می‌خوان براشون ترجمه کنه
مسکو و مرتع ‌های کرملین و شانزالیزه
ما همه رو باهم ترکیب کردیم و آواز سر دادیم
اونها یه شیشه شامپاینی فرانسوی باز کردند
وقتی به همه جا پاشیده شد هممون قهقهه زدیم و رقصیدیم
خونه خالی شد و همه دوستامون رفتن، من و پیشوایم تنها موندیم
دیگه سوال جواب و سخنرانی تموم شد، خبری از انقلاب اکتبر نبود
وقتی باهاش بودم، نه مقبره لنین تو ذهنم بود نه شکلات کافه
اینا فراموش شد، حالا جای یه چیز تو زندگیم خالیه
می‌دونم بالاخره یه روز تو خیابونای پاریس راهنماش میشم... ناتالی!

@Textmusic5