دیدن اینکه ابتدایی‌ترین جریانِ انرژی، غریزۀ حفظ بقاست چیز سختی نیست. در طول دورۀ تکامل، از ساده ترین اَشکال زندگی گرفته تا پیچیده‌ترین آن‌ها دچار تقلایی روزمره برای حفاظت از خود بوده‌اند. در ساختارهای اجتماعیِ بسیار تکامل یافتۀ ما، این غریزۀ حفظ بقا دچار تغییراتی انقلابی شده است. بسیاری از ما دیگر دچار کمبود غذا، آب، پوشاک و یا سرپناه نیستیم. همچنین معمولاً و در شرایط عادی با خطراتی که زندگی‌مان را تهدید کنند روبرو نیستیم. در نتیجه، انرژی‌های محافظ جهت خود را به جای محافظت از بدن فیزیکی‌مان بسوی دفاع از روان‌های ما و من ذهنی‌مان تغییر داده است. حالا ما هر روز احساس می‌کنیم باید از تصویری که از خود داریم دفاع کنیم. تقلای اصلی ما با ترس‌های درونی، احساس عدم‌امنیتها و الگوهای رفتاری مخرب است و نه با نیروهای بیرونی. https://t.me/thegoldenkey 484 views06:41
