پرسش عبدالرضا سلام استاد، نظر شما در مورد حجاب اجباری چیه؟ حکومت چرا باید زنان را وادار به حجاب بکنه؟ مگر نمیگیم لا اکراه فالدین؟ لطفاً این مسایل را برام جواب بدین من واقعاً نمیدونم این کارها اسلامیه یا نه. مگه نماز خوندن که واجبه باید حکومت، مردم را وادار به نماز کنه؟ حجاب هم مثل نماز. این بگیر-ببندها برا چیه؟
پاسخ سلام علیکم. حجاب یک واجب شرعی است و تجاهر به ترک واجب یا انجام کار حرام، مانند کشف حجاب یا شرب خمر، جایز نیست. لا اکراه فی الدین مربوط به پذیرش اصل دین است نه پس از آنکه دین با روش مدنی و جمهوریت حاکم شد. مؤمن هم در حوزه مسایل فردی نیز، نمیتواند گزینشی عمل کند (در همه موارد اجبار نیست) در مورد حجاب، واژه اجبار، صحیح نیست. حجاب مشمول «الزام مدنی» است. در همه دنیا، الزامات مدنی وجود دارند.
شاید برخی گمان کنند که فقط «شرب خمر» در علن، تجاهر به فسق است. خیر. «تجاهر به ترک نماز» هم حرام است و حاکم میتواند با آن برخورد کند. تجاهر به ترک نماز یعنی فرد نماز نخواند و پیوسته اعلان کند که من نماز نمیخوانم و در بین دوستان و محیطهای عمومی مسئله را نشر دهد. این هم حرام است و هم مؤمنان و هم حاکم میتواند بگوید نماز نمیخوانی، گناهش گردن خودت، اما تجاهر به فسق یک امر اجتماعی است و حاکم در برابر بازدارندگی آن مسئول است.
مسئولیت حاکم، لزوماً استفاده از قوهی قهریه نیست. بر حاکم اسلامی واجب است که به امور تربیتی و فرهنگی اهتمام کافی ورزد و مسایل اسلامی را بطور گسترده تبیین کند و زمینه رشد افراد را از دوره کودکی فراهم کند. اینکار با قوهی قهریه و بدون برنامه جامعه بلند مدت و آزادی چرخه نخبگانی، شدنی نیست. با محبت، آموزش، ترویج صحیح معارف، مطالعات عمیق فرهنگشناختی و... آن شدنی است. البته استفاده از ضوابط رفتاری و اعمال قانون در حوزه اجتماعی احتمالاً همواره لازم باشد. در این چهل ساله آموزش و پرورش ما، شرمآور شده است. امروزه حکومت در تأمین مواجب معلمان درمانده شده است چه رسد به آموزش ایشان و استفاده از روشهای مبتکرانه و هنری که عمدتا نیازمند صرف سرمایه و مطالعات عمیق علوم شناختی هم هست (چند نفر از خطبای کشور و رجال سیاسی با علوم شناختی آشنا هستند؟! وراجی سیاسی مهوع، بله اما علم و دانش، اندک و اندک است. سیاهه اولویتهای غلط ما را به اینجا رسانده است (ترجیح کمسوادان بر باسوادها و عدم تعامل با شیوههای نوین جهانی در تغییر و حفظ فرهنگ و عدم استفاده از علوم کلنگر برای حل مسئله)
حکومت موظف است مسائل را نسبتسنجی کند. اگر خودش توفیق ترویج و تربیت نداشته و یا اعمال قانون، نتیجه معکوس میدهد یا اصلا نتیجه ندارد، باید از تساهل و تسامح تربیتی گسترده و مطالعه عمیق مسئله بهره ببرد. این در اصل وظیفه حاکم موثر نیست. گو اینکه اینکه صرفا روی فعالیت دشمن متمرکز شویم عین حماقت است.
اگر چه وظیفه حاکم این است که تجاهر به فسق را بازدارد اما اگر مردم اجازه اعمال آن را به او ندهند، این واجب بر او، منجز نمیشود. یعنی به نوعی حاکم، موظف نمیشود. در هر حال حاکم باید مطابق قوانین مصوب عمل کند نه کمتر و نه ورای آن. اما بر مؤمنان جمیعا واجب است نسبت به اقامه احکام الله، مطابق شرع و عرف، قیام کنند و در این مسئله هم، باید شیوهی تربیتی در اولویت باشد و هم کوشش برای تصویب قوانین به نفع اقامه احکام الله.
در جهان یک نقشه کثیف فرهنگی وجود دارد و آن تهی کردن نسلها از تفکر، انتقاد، مبارزه و غیرت و حمیت است. بهترین ابزار تهی کردن نسلها، استفاده از جاذبههای زیبایشی زنانه و ترویج بیبندباری است که سالهاست تئوریره شده است. مؤسسات صهیونی و شاید در رأس آن، «بنیاد راکفلرها» در این حوزه بسیار فعالند. وقتی یک نسل دغدغه اصلیاش جذابیتهای جنسی و ارضای فانتزیهای جنسی شد، دیگر مانند موم در دست سرمایهداران سلطهگر قرار میگیرد. البته برای این کار باید وراجان و کمدانشان و فرسودهدانشان بر سریر سخن و فرهنگ بنشینند که عمدتاً نشستهاند(در ایران با این مشکل مواجهیم)
در اسلام، حجاب شرعی، واجب و تظاهرات جنسی در جامعه، حرام و اما روابط جنسی حلال، بسیار آسان است. حتی در دین ما فانتزیهای جنسی تا جایی که به یک نوع خفت حیوانی منجر نشود میتواند ممدوح باشد. متأسفانه شیاطین رابطه جنسی آسان که از طریق نکاح منقطع و موقت هست را زشت جلوه دادهاند. یک خانم چادری و بسیار محجب و با حیا، میتواند بهترین رابطه جنسی رمانتیک را طبق ضوابط شرعی و آسان داشته باشد. حجاب منافاتی با روابط آسان جنسی لذتبخش ندارد. گو اینکه حجاب کامل، مطلقا مانع اکثر فعالیتهای اجتماعی بانوان نیست.