یک اصلی که در کشورهای با اقتصاد رو به زوال وجود داره اینه که وقتی سفره اقتصاد کوچیک میشه، مدیریتِ اقتصادی «نوچه پروری» میکنه.
یعنی از اونجایی که نارضایتی عمومی زیاد شده، مجبوره به حامیان خودش بیشتر برسه تا در صورت وقوع شورشها نگهش دارن. این موجب ثروتمند شدن طبقه حامیان و فقیر شدن بقیه طبقات جامعه میشه. که خودش یه مشکل عمیقتر رو ایجاد میکنه. اینکه سود حامیان در بدبخت موندن کشوره!
حامیانی که ثروتمندتر شدن و بالطبع قدرتشون هم بیشتر شده، حالا دائم تلاش میکنن که اقتصاد کشور پا نگیره. طبیعتا این طبقه نوظهور هیچوقت اعتراف نمیکنه که دلش میخواد کشور در بدبختی بمونه، بلکه میره پشت یه سری شعار پنهان میشه. ممکنه شعارهای وطن پرستانه، استقلال طلبانه یا ایدئولوژیک بده، ولی هدفی بجز حفظ منافع اقتصادیش نداره.
-رشنالیست-
#جنبش_دانشجویی_آزربایجان
@vatansasi
