Volupté(جستارهایی درباره‌ی هنر و فرهنگ)

2022-08-01 10:18:18 حزب خود را جای توده‌ها قرار داد و نقش آن بیشتر توضیح تصمیمات اتخاذ شده برای آن‌ها بود, توجیه‌گر بود, نه‌این‌که نظر توده‌ها را بپرسد. لنین گفت حزب نباید در پشت یا در کنار توده‌ها باشد, بلکه باید در جلو آن‌ها قرار گیرد, اما فقط یک گام جلوتر از آن‌ها باشد. این جمله‌‌ی معروف نشان می‌دهد که او تا چه حد از نظریه‌ی انقلاب از بالا به‌دور بوده است. اما به‌همین شکل هم نشان می‌دهد که رهبری انقلابی همواره رهبری بوده است و اگر قرار است توده‌ها از آن پیروی کنند, باید پیشاپیش توده‌ها گام بردارد. حزب, پرولتاریای واقعی را به‌نام اندیشه‌ی پرولتاریا که آن را از فلسفه‌ی تاریخ استنتاج می‌کند, رهبری می‌کند و این اندیشه همواره با خواست‌ها و احساسات راستین پرولتاریا خوانا نیست. لنین و یارانش به آن کاری دست زدند که توده‌ها در ژرفای خواست‌های خود و تا آن‌جا که به خود آگاه بودند, می‌خواستند. اما بنا به ژرفای خواست‌های کسی رفتار کردن, درست به معنای وارد آوردن زور بر اوست, همان‌گونه که پدری ازدواج ابلهانه‌ی پسرش را《به‌سود》او ممنوع اعلام می‌کند.

متن: انسان‌دوستی و خشونت, موریس مرلوپونتی

#مرلوپونتی #لنین

@volupte باز کردن / نظر دهید

2022-07-31 22:08:29 یک ضد کمونیست پس از پایان کتاب ظلمت در نیمروز گفت:《پس این است آنچه می‌خواهند به فرانسه وارد کنند.》در مقابل یک هوادار کمونیست‌ها که روسی‌الاصل بود و در سال هزارونهصدوپنج مهاجرت کرده بود, گفت:《چقدر زندگی در سلطه چنین رژیمی باید هیجان‌انگیز باشد.》نخست از یاد برده که هر رژیمی جنایتکار است, که لیبرالیسم غرب براساس کاراجباری در مستعمرات و بیست سال جنگ بنا شده, که مرگ سیاه‌پوستی که در لوئیزانا لینچ شده یا مرگ یک بومی در اندونزی, الجزایر یا هندوچین از دید اخلاقی تا همان حد بخشش‌ناپذیر است که مرگ روباشف. او از یاد برده که کمونیست خشونت را ابداع نکرده, بلکه آن را به صورتی آماده پیش روی خود یافته. ... دومین نفر اما از یاد برده که خشونت, ترس, زجرومرگ; زیبا نیست, مگر در تصویر, در تاریخ‌نویسی و در هنر. ... این ضدکمونیست از پذیرش این واقعیت که خشونت همه‌جا هست سرپیچی می‌کند و هوادار رویایی کمونیسم از این‌که هیچ‌کس نمی‌تواند با آن رودررو شود. هیچ یک ظلمت در نیمروز را که در آن این دو واقعیت با یکدیگر رودررو می‌شوند, درست نخوانده‌اند.

متن: انسان‌دوستی و خشونت, موریس مرلوپونتی

#مرلوپونتی #ظلمت_در_نیمروز #لیبرالیسم #کمونیسم

@volupte باز کردن / نظر دهید

2022-07-31 18:45:13 ما تنها از راه ادراک روانی میتوانیم پی ببریم به‌اینکه خدا در وجود ما فعال و مؤثر است اما نمی‌توانیم تشخیص دهیم که این فعالیت ناشی از خدا است یا از ضمیر ناخودآگاه یعنی نمیتوانیم بطور قطع معین کنیم که آیا خدا و ضمیر ناخودآگاه دو مؤثر متفاوتند یا نه. هر دو مفهوم‌هائی هستند مربوط به عالم فوق‌محسوسات که خود در سر حد بین محسوس و غیر محسوس قرار دارند اما این را میتوان با اطمینان کافی به تجربه‌ی محسوس دریافت که در ضمیر ناخودآگاه یک صورت مثالی نماینده‌ی تمامیت وجود دارد که خودبه‌خود در خوابها و غیر آن نمایان میشود و نیز تمایلی فارغ از اراده‌ی خودآگاه وجود دارد به اینکه صورمثالی دیگر را به این مرکز ربط دهد.

متن: پاسخ به ایوب, کارل گوستاو یونگ

#یونگ

@volupte باز کردن / نظر دهید

2022-07-31 16:09:15 آنکه خدا را دوست بدارد خدا را خواهد شناخت. ما می‌توانیم بگوئیم که درست باین‌جهت که یوحنا خدا را دوست میداشت و آنچه می‌توانست کرد تا همنوع خود را نیز دوست بدارد این《عرفان》و شناخت خدا بر او نازل شد. او نیز مانند ایوب قهر و غضب مهیب یهوه را مشاهده نمود و به‌تجربه‌ی حسی دریافت که اصل محبت ورزیدن به خدا یک‌جانبه یعنی ناقص است و بنابراین وی آنرا با اصل ترس تکمیل نمود. خدا را میتوان دوست داشت اما باید از او ترسید.

متن: پاسخ به ایوب, کارل گوستاو یونگ

#یونگ

@volupte باز کردن / نظر دهید

2022-07-31 09:17:40 حزقیال از رمز و نشانه به این حقیقت پی برد که یهوه به انسان نزدیک‌تر می‌شود. این حقیقت را ایوب هم به تجربه احساس کرده اما شاید به آن وقوف کامل حاصل ننموده بود. بعبارت دیگر وی درک نکرد که خودآگاهی او در سطحی بالاتر از خودآگاهی یهوه قرار دارد و بالنتیجه خدا می‌خواهد بشر شود. ازاین‌گذشته ما در کتاب حزقیال برای اولین بار به عنوان《پسر انسان》برمی‌خوریم که یهوه آنرا با قصد انشاء خطاب به نبی به کار میبرد یعنی بی‌شک اشاره به این معنی میکند که او پسر《انسانی》است که روی تخت قرار دارد و بنابراین پیش‌نمونه‌ی ظهور مسیح است که مدتها بعد به وقوع پیوست.

متن: پاسخ به ایوب, کارل گوستاو یونگ

#یونگ

@volupte باز کردن / نظر دهید

2022-07-30 10:40:34 طرز عمل دوپهلوی یهوه که از طرفی زندگی و سعادت بشر را بی‌هیچ ملاحظه لگدکوب میکند و از طرف دیگر خواهان آن است که بشر شریک وی باشد بشر را در وضعی تحمل‌ناپذیر قرار میدهد. در حقیقت یهوه بطرزی بکلی نامعقول رفتار میکند و عملش مثل بلایای آسمانی و سوانح غیر قابل پیش‌بینی است و درعین‌حال میخواهد بشر او را دوست داشته باشد و بپرستد و به درگاه او تضرع کند و عدالتش را بستاید. در برابر هر کلمه‌ای که کمترین بوی انتقاد از آن بیاید عکس‌العمل شدیدی نشان میدهد و حال آنکه کوچکترین اهمیتی برای این امر قائل نیست که اعمالش ناقض قوانین اخلاقی مقرر خود او باشد.

متن: پاسخ به ایوب, کارل گوستاو یونگ

#یونگ

@volupte باز کردن / نظر دهید

2022-07-29 19:21:27 در چهار مقاله‌ای که در قالب کتابی با عنوان توتم و تابو گردآوری شدند, نشان دادم که ترس از زنای با محارم در میان مردمان بدوی شدیدتر بوده تا در بین مردمان متمدن. ... آغازگاه من در این راه عبارت بود از همخوانی چشمگیر میان دو حکم تابو در توتم‌باوری (منع کشتن توتم و منع روابط جنسی با زنی از همان طایفه‌ی توتم) و دو مؤلفه‌ی عقده‌ی اُدیپ (کشتن پدر و به همسری گرفتن مادر). از این رو بر آن شدم که حیوانِ توتم را با پدر یکی بگیرم; و واقعیت این بود که مردمان بدوی خود نیز از طریق تکریمِ آن به منزله‌ی نیای قبیله, آشکارا چنین کردند. ... همه‌چیز مهیای آن بود که نتیجه بگیرم کشتن پدر هسته‌ی توتم‌باوری و آغازگاه پیدایش دین است.
...
سورِ توتم یکی از مؤلفه‌های اصلی دین توتم‌باورانه است. سالی یک‌بار حیوان توتم را, که در سایر اوقات موجودی مقدس به شمار می‌آمد, در قالب مراسمی در حضور تمامی اعضاء قبیله می‌کشتند, می‌خوردند و سپس به ماتم آن می‌نشستند. در پی آن ماتم جشن و سُروری عظیم بر پا می‌شد. آن‌گاه فرضیه‌ی داروین را در نظر آوردم که می‌گفت در ابتدا آدمیان در قالب رمه‌هایی می‌زیستند که هر یک زیر سلطه‌ی نرینه‌ای نیرومند و خشن و حسود بودند, و این‌همه مرا به فرضیه, یا بهتر بگویم, بینشی دیگر رهنمون ساخت. پدرِ رمه‌ی نخستین, به سبب سلطه‌ی مطلق‌اش, همه‌ی زنان را در اختیار داشت; پسران‌اش, که در مقام رقیب برای او خطرآفرین بودند, کشته یا تارانده می‌شدند. با همه‌ی این احوال, روزی پسران گردهم آمدند و به براندازی و کشتن و خوردن پدر, که هم دشمن آن‌ها بود و هم آرمان‌شان, اتفاق کردند. ... سور توتم یادبود آن عمل هولناک بود که خاستگاهی شد برای احساس گناه آدمی (یا《گناه نخستین》) و درعین‌حال آغازگاهی برای سازمان اجتماعی و دین و قید و بندهای اخلاقی. ... چنین دیدگاهی درباب دین به‌ویژه در ایضاح مبنای روان‌شناختی مسیحیت بسیار راه‌گشا بود, و البته ناگفته نگذاریم که مراسم سور توتم با اندک تغییری همچنان در قالب عشاءربانی برگزار می‌شود.

متن: زندگی علمی من, زیگموند فروید

#فروید #داروین

@volupte باز کردن / نظر دهید

2022-07-29 15:11:25 مقاومتِ سرکوب‌گرانه‌ی ایگو در حین خواب از میان نمی‌رود بلکه صرفاً از آن کاسته می‌شود. بخشی از آن به شکل سانسور در رؤیا باقی می‌ماند و مانع از ابراز تام و تمام تکانه‌ی ناهشیار می‌شود. در نتیجه‌ی شدت سانسور در رؤیا, اندیشه‌های نهفته‌ی رؤیا لاجرم دستخوش دگرگونی و تعدیل می‌شوند تا از این رهگذر تشخیص معنایِ ممنوعه‌ی رؤیا ناممکن شود. آن‌چه گفته شد توصیفی است از فرایند تحریف رؤیا, که مبیّن جالب‌ترین خصوصیت ظاهریِ رؤیا است. ازاین‌رو می‌توان گفت که رؤیا تحققِ (مبدّلِ) یک آرزو (واپس‌رانده) است. اکنون می‌توان دید که رؤیا نیز به‌مانند عارضه‌ی نورتیک پدید می‌آید: رؤیا نوعی مصالحه است میان مطالبات تکانه‌ی واپس‌رانده و مقاومت نیروی سانسور در ایگو. از آن‌جا که هر دو خاستگاهی مشابه دارند, هر دو به‌یک‌سان نامفهوم‌اند و به‌یک‌اندازه محتاج تأویل.

متن: زندگی علمی من, زیگموند فروید

#فروید

@volupte باز کردن / نظر دهید

2022-07-29 15:10:24 تصور بر این بوده که کودکی دوران《بی‌گناهی》و برکنار از شهوات جنسی است, و جدال با اهریمن《شهوت‌رانی》تنها از دوران پرتلاطم بلوغ آغاز می‌شود. فعالیت‌های جنسیِ گاه و بی‌گاه در این دوران را اغلب به حساب انحطاط اخلاقی و انحراف و فسادِ نابهنگام یا عجایب و غرایب روزگار می‌گذاشتند. شمار اندکی از یافته‌های روان‌کاوی این‌چنین با مخالفت جهانی روبه‌رو شده یا چنین موجی از خشم و نارضایتی را برانگیخته است; این عقیده که کنش جنسی از همان ابتدای زندگی آغاز می‌شود و حتی در دوران کودکی حضورش را به اشکال مختلف آشکار می‌کند, و با این‌همه هیچ یافته‌ی دیگری در روان‌کاوی را نمی‌توان بدین سهولت و کمال مبرهن نمود.

متن: زندگی علمی من, زیگموند فروید

#فروید

@volupte باز کردن / نظر دهید

2022-07-28 10:39:58 بعد از آن دیدار, تصمیم گرفتم معمای موز را دقیق‌تر بررسی کنم. به دلم برات شده بود که حل این معما کلید درک علت احداث دیوار است. شروع به جست‌وجو کردم و بالاخره از چندین منبع مختلف فهمیدم که آن روزها موز آن‌قدر مهم بوده که آدم‌ها حتی جوک‌هایی می‌ساخته‌اند معروف به جوک‌های موزی. مشهورترین جوک موزی هم این بود: دو کودک برلینی از بالای دیوار با هم حرف می‌زدند (بگذارید همین‌جا بگویم که این کار عملاً محال بود, چون دیوار ارتفاع خیلی زیادی داشت!). پسرک سمت غربی در حال موزخوردن می‌گوید:《ببین, من موز دارم.》پسرک سمت شرقی جواب می‌دهد:《بله, ولی عوضش ما سوسیالیسم داریم!》پسرک سمت غربی درمی‌آید که:《خب, ما هم خیلی زود سوسیالیسم خواهیم داشت.》پسرک سمت شرقی هم پیروزمندانه می‌گوید:《پس وای به حالتون, چون اون‌وقت دیگه موز ندارین!》
از قرار معلوم آدم یا موز داشت یا《سوسیالیسم》آن‌ها با هم در یک جا سبز نمی‌شدند. اما این سوسیالیسم دیگر چه بود؟ از خودم می‌پرسیدم:《یه جور خوردنی دیگه؟》اما بر اساس منابع در دسترس خیلی زود فهمیدم که سوسیالیسم نه نوعی خوردنی که احتمالاً یک‌جور آفت بوده که مانع از رشد موز در سمت شرقی دنیای روی زمین می‌شد.

متن: راهنمای بازدید از موزه‌ی کمونیسم, اسلاونکا دراکولیچ

#اسلاونکا_دراکولیچ

@volupte باز کردن / نظر دهید