فم تیریپ و یک مغالطه علی ورامینی/ احساسات منفی نسبت به پروژ | زمانهٔ برخورد
فم تیریپ و یک مغالطه
علی ورامینی/ احساسات منفی نسبت به پروژه #فم_تیریپ کاملاً قابل درک است. حتی فحاشی‌ها. حجم هجمه‌ها هم منطقی است؛ مسئله حجاب اجباری و برخوردهای غیرانسانی و دور از شأن آن دغدغه همه طبقه‌هاست. چه آنکه خسته از سگ‌دوی‌های روزانه عصرها بنگاه‌ها را گز می‌کند تا شاید کماکان بتواند در شهر بماند و به حاشیه نرود و در عین حال باید که حواسش به گشت ارشاد باشد و چه آنکه با ماشین ده میلیاردیش دور دور می‌کند و هرازگاهی گشت و بسیج عیشش را منغص می‌کنند. حالا، در روزگاری که بسیاری از زنان حتی در تهیه لباس تحمیلی هم مانده‌اند، قطعاً کلاژی از ایران که با زیستِ روزمره‌شان هیچ نسبتی ندارد موجب خشم می‌شود. اما در میانه هیاهوی فم تیریپ، فارغ از ارزش-داوری استدلال هر دو طرف یک مغالطه بسیار بزرگ در جریان است. مغالطه‌ای که امیدوارم حداقل همۀ هجمه بر این یک گزاره تقلیل پیدا نکند. مسئله بسیاری از منتقدان فم تیریپ بازنمایی غیرواقعی از ایران امروز است. تا اینجای کار هم مشکلی نیست ولی به لحاظ میزان اهمیت این بازنمایی برای مخاطب آن، یعنی مخاطب غیر ایرانی، جامعۀ جهانی و در واقع جهان غرب (به معنای موسع آن)، دچار یک خطای محاسباتی بسیار بزرگ هستیم. کدام فیلم اسلش آمریکایی را سراغ دارید که توان رقابت با سناریوی مُثله کردن جمال خاشقچی را داشته باشد. تیمی نزدیک به ١٥ نفر از جراحان، آدمکشان و ماموران امنیتی به کشوری دیگر بروند، خبرنگاری را رنده کنند طوری که که قطره‌ای هم از او یافت نشود. این حتی بازنمایی هم نیست. حقیقت بی‌واسطه است و احدی در جهان نبود که دربارۀ آن نشود. آیا در رابطه جهان با بن سلمان خللی بوجود آمد؟ آیا ناتو به دیکتاتوری سعودی حمله کرد و ریاض را فتح؟ شهروند امریکایی-فلسطینی خبرنگار در زمان غیر تیراندازی، توسط ارتش اسرائیل هدشات شد، برای کسی در جامعۀ بین‌الملل دغدغه بود؟ یا همین اوکراین، به گواه آمار روزی ٢٠٠ سرباز تلفات می‌دهد. مثل خودشان چشم آبی و بلوند. میلیون‌ها پناهنده‌ها را به جان و دل پذیرا شدند اما احدی تفنگ آبپاشی هم به سمت ارتش روسیه گرفت؟ سخن این است، از هر منظری که به فم تیریپ و متولیش نقد می‌کنیم، حواسمان به این تصحیح این انگارۀ غلط باشد که برای هیچکس جز خودمان مهم نیست ما سیم‌خاردار به اجبار تن کنیم و از گرسنگی علف بخوریم یا اینکه لخت بگردیم و سان‌شاین بنوشیم. نظم بین‌الملل قواعد خاص خودش را دارد.
