بسم الله الرحمن الرحيم
منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزيد نعمت. هر نفسی که فرو می‌رود ممد حياتست و چون بر می‌آید مفرح ذات. پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب
از دست و زبان که برآيد
کز عهده شکرش بدرآيد
اعملوا آل داود شکرا و قليل من عبادي الشکور
بنده همان به که ز تقصير خويش
عذر به درگاه خدای آورد
ور نه سزاوار خداونديش
کس نتواند که به جای آورد
باران رحمت بی‌حسابش همه را رسيده و خوان نعمت بی‌دريغش همه جا کشيده. پرده ناموس بندگان به گناه فاحش ندرد و وظيفه روزی به خطای منکر نبرد
ای کريمی که از خزانه غيب
گبر و ترسا وظيفه‌خور داری
دوستان را کجا کنی محروم
تو که با دشمن اين نظر داری
فراش باد صبا را گفته تا فرش زمردين بگسترد و دايه ابر بهاری را فرموده تا بنات نبات را در مهد زمين بپرورد و درختان را به خلعت نوروزی قبای سبز ورق در برگرفته و اطفال شاخ را به قدوم موسم ربيع کلاه شکوفه بر سر نهاده و عصاره نايی به قدرت او شهد فايق شده و تخم خرمايی به تربيتش نخل باسق گشته
اول اردیبهشت سالروز بزرگداشت استاد بی‌بدیل غزل، سعدی شیرازی، بر ادب دوستان و عاشقان مبارک باد.
@sherehaghighi
