2022-07-29 18:25:03
#برارود_در_گذر_زمان
برداشت هایی از عزاداری دهه محرم
**** باز این چه شورش است که در خلق عالم است
باز این چه نوحه وچه عزا وچه ماتم است
پیشینیان ما اگر چه با تقویم شمسی بیگانه نبودند لیکن به سالنامه قمری مسلط وبا مناسبت های آن منجمله ایام ولادت ها وشهادت ها ی معصومین آشنایی کامل داشتند و متناسب با هریک مراسم مربوطه را برگزار می کردند
سالهای گذشته که جمعیت روستای برارود ولیاول سفلی اندک بود مسجدی ساخته نشده بود لذا محبان ابا عبدالله الحسین (ع) مراسم نوحه خوانی وسینه زنی را سالانه به نوبت در منازل بزرگان روستا برگزار می کردند و به هنگام کوچ به ییلاق برگسر ،عزاداری دهه محرم رادر آن مکان برپا می نمودند .
در گذشته دور مردان آبادی در فصل فراغت کار کشاورزی ودامداری در پیوستن به قافله های زیارتی که با پای پیاده یا چهار پایان عازم کربلا وخراسان بودند ماهها رنج سفر را در عشق به اهل بیت به جان می خریدند وچه بسا به علت مشکلات وبیماری در طول این مسیر به رحمت حق واصل می شدند در طی یکی از این سفرها مرحوم کربلایی آقاجان که زمین مدرسه قدیم برارود را به منظور کشت وزرع وتهیه گندم ونان وقف عزاداری سیدالشهداء کرده بود تهیه علم فلزی ومتبرک کردن آن در کربلای معلی را نیز عهده دار گردید ورسم براین نهاده شد تا مراسم علم بندی در بقعه متبرکه شیرکده برگزار وپس از علم برچینی (یا به اصطلاح شهید کردن علم )مجددا تا محرم سال آتی در بالای ضریح آن به امانت نهاده شود
قبل از آوردن علم به مسجد عزاداران همراه علم به درب خانه افراد تازه گذشته مراجعه ویاد رفتگان را گرامی می داشتند .
خاطر نشان می سازد گرچه تمامی امامزادگان دارای احترام خاصی نزد محبان این دیار بودند لیکن در آن ایام نیز بقعه متبرکه امامزادگان حمزه ویوسف (ع) شیرکده به عنوان قطب زیارتی مورد احترام جمیع محبان مخصوصا گیلانیان بود ساختمان بقعه که در زلزله اخیر تخریب گردید یادگار عهد صفویه بود که بنای زیبای آن با مصالح آجر وسفال وباکاشی کاری فیروزه ای وگچ بری و رنگ آمیزی سقف ها و تعبیه سردابه واندرونی وطاق نما وگنبدی رفیع منحصر به فرد بود ،این مکان بیش از۲۰۰ سال پیش به عنوان مدفن درگذشتگان روستا انتخاب شده بود که بسیاری از اجداد وگذشتگان ما در جوار آن بقعه متبرکه آرمیده اند.هنوز بعد از سالها مراسم علم بندی مسجد برارود از این مکان جلیل القدر آغاز می شود .
با افزایش جمعیت روستا محل فعلی مسجد توسط مرحوم کرمعلی میرزایی اهداء گردید و با همت اهالی مسجد کوچکی بنا شد ،این مسجد کمتر از ۵۰ متر مربع وسعت داشت ومردان وزنان به صورت مختلط درآن حضور یافته و به عزاداری می پرداختند ،بعدها دومین بازسازی مسجد با همت اهالی انجام پذیرفت که قسمت بانوان وآقایان با ستون هایی مجزا وبعدها پرده ای نیز بین آن حائل گردید وسعت هر قسمت بالغ بر ۴۰ متر بود که اهالی لیاول سفلی وجمعی از اهالی جلالده دراین مسجد حضور می یافتند.
زنان در فراخوانی بزرگ همه ساله با فرا رسیدن ماه محرم دیوار های مسجد را گل اندود وسفید کرده وبا شستن فرش ها به استقبال این ماه عزاداری می رفتند.
مسجد کنونی که به نظر میرسد گنجایش جمعیت کنونی را ندارد نتیجه سومین بازسازی وتوسعه مسجد است که مرحوم کوچک خان عباسی نیز با اهدای زمین به توسعه بخش شرقی آن کمک کرده اند .
در شب های محرم پس از خواندن کتاب های طریق البکاء وطوفان البکاء و روضة الشهدا ویا احیانا سخنرانی مبلغین مذهبی مراسم سینه زنی برگزار می گردید مرثیه خوان پیش درآمد را زمزمه می کرد ومیدان دار سینه زنان را فرا می خواند
هر كه دارد عشق شاه كربلا عریان شود
هركه را باشدتكبر زين عزا بيرون رود
آنان بدون زیر پوش پیراهن خود را دور کمرشان می بستند در اوایل دست چپ خویش را به کمر فرد مجاور می گذاشتند و سینه زنان ودایره وار می چرخیدند .در آن زمان به سینه زنان موالی میگفتند.
ضربه های ناشی از سینه زنی مشتاقان به حدی بود که ازشب هفتم محرم سینه سینه زنان با جراحت غرق در خون می گردید .
رسم بر این بود که علمداران تمامی روز و شب های محرم را در مسجد بگذرانند ودر آنجا در کنار علم بخوابند وهرگاه جهت کار ضروری نیز مسجد را ترک می کردند ملزم به تعیین جانشین بودند این رسم تا چند سال اخیر نیز ادامه داشت ،آنان معتقد بودند علم سیدالشهداء را نباید تنها گذاشت وباید همواره مورد احترام قرار گیرد تا از مردم روی نگرداند واوج نگیرد،متاسفانه این علم اخیرا در امامزاده شیرکده مورد سرقت قرارگرفت .
نوشته شده توسط استاد حسین پرتوی
264 viewsمجتبي, 15:25
س
