2018-03-06 17:47:06
این روزها از نفس کشیدن در غبار دورویی هاملولم و سکوت را همراه ملالم کرده ام
باشد که جوهر این دلنوشته برخاسته از سکوت ایام ، فریادی باشد اثرگذارتر از کلیپهای رنگارنگ امروزی
دردهای دورانمان فیلم کمدی تراژیک تلخی است که فقط چند سکانس آن کافی است تا تمشک طلایی هرچی فستیوال زندگی هست را لایق خود بدانیم
اینکه دراین روی سکه مدام "نق " می زنیم نداریم ناله وشیون می کنیم چنین است وچنان است وآن روی سکه دوروز بعد با خریدخودروی آخرین مدل وبرنامه سفر قاره ای نوروزمان تفاخر می کنیم ...
اینکه ادب تشکر از دیگران نداریم وعذرخواهی از کرده نادرستمان گوشه غرورمان را می آزارد اما با ذره بینی بی رحمانه نیت وعمل دیگران را قضاوت می کنیم ...
اینکه نبود لحظه ای صبر وگذشت دررانندگی وصف رادرمقابل هزاران تعارف مشمئز کننده درداخل شدن از یک در را هرروز به نظاره می نشینیم ...
اینکه به سادگی وبه سرعت با ترک فردی از جمعمان ترورشخصیتش می کنیم وباز با ژستی ذلیلانه و خاله خرس گونه دوباره به دوستی نمایی ادامه می دهیم...
اینکه برخی از ما مزورانه خودرا اهل خانه و خانواده می نماییم امادغدغه افشای گوشه ای از باطن و عملمان در روابط غیرخانوادگیمان را داریم ....
اینکه اسما برادروار کنار هم هستیم و رسما نابرادرانه تیشه به ریشه هم می زنیم ...
در هزارتوی فضای مجازی و حقیقی صبح تاشام ژست نوعدوستی می گیریم و لایک ریزان وکامنت باران می کنیم اما غم مان از کم شدن لذت ومنفعت چهاردیواری مان است نه رنج دیگری ....
اما منصفانه بپذیریم که " از ماست که برماست "
این دورویی هاهمه شاید فقط از نداشتن فرهنگی است که ما مردم درشعار به زمین وزمان فخر می فروشیم که هنر وفرهنگ نزدما ایرانیان است وبس
آری هزاران ضعف مدیریتی مسئولان که حقیقتی است انکار نشدنی اما به راستی کدام یک از این نمونه ها از ناتوانی سیستم وزمامداران است ؟؟؟
خیر بپذیریم شاید شعار بی شعورمان است که ما قوم آریایی را امروز در انزوایی از دنیا قرارداده است وبی هدف هرروز به ناکجا نزدیکتر می کند
باشد دراین روزهاهمراه با خانه تکانی ها ،خودمان را تکان دهیم آن قدر تکان دهیم شاید روزی مثلث سیاه زر وزور وتزویر امروز ،جای خود را به مثلث سبز گفتار وپندار وکردار نیک دهد
سهیل رشیدی ثابت
۹۶۱۲۱۵
546 viewsedited 14:47
G
