۱- میشه آسمون ریسمون بافت و وزیر و وکیل و رییس رو متهم کرد. می | هواداران پرسپولیس
۱- میشه آسمون ریسمون بافت و وزیر و وکیل و رییس رو متهم کرد. میشه دهن به دهنِ کری‌های رقیبِ سنتی گذاشت و از خجالتشون درومد. و یا میشه در تله‌ی مبتذلِ "عیبی یوخ" افتاد و فدای سرتون، فدای سرتون ردیف کرد... اما هیچ‌کدوم از اینها سردردِ امشبِ مارو تسکین نخواهد داد
۲- اونچه اتفاق افتاد قابل پیش‌بینی بود. حتی قبل از سوتِ شروعِ بازی. بازیِ بزرگ بازیکنِ بزرگ میخواد. غیرتِ و دعای مردم و این پَرت‌وپلاها رو بریزید توی چاه توالت! معجزه‌ی فینال‌های قبلی رو هم فراموش کنید که به قدر مافی مارو بدعادت کردند. واقعیت اینه موفقیت در چنین سطح از فوتبال، سخت افزارهایی میخواد که ما نداشتیم و نداریم. از بازیکنِ طراز اول تا زمین تمرین و پروازِ بی دردسر...
۳- این بدترین پرسپولیسِ چند سال اخیر بود. حتی بدتر از پرسپولیسِ ۲۰۱۹ که در مرحله گروهیِ لیگ قهرمانان آسیا حذف شد. احتمالا بدترین و ناهماهنگ‌ترین پرسپولیسِ پسابرانکو بود... هنوز نمیدونیم دلیلش چی هست؛ ترسِ یحیی؟! بی برنامگی؟! ریکاوری نامناسب؟! خستگیِ راه؟! یا شاید هم بیش از حد خوب بودنِ الهلال؟! اما چیزی که مشخصه اولین پالس‌های خطر دریافت شد. این پرسپولیس حتی برای قهرمانی در لیگ داخلی هم داغون هست.
۳+۱. جنابان مدیران باشگاه! اندازه‌ی کاسه صبر ما تا همینجا بود. تا امشب. تا این باخت... یک کلام؛ اگر عرضه خرید بازیکنِ بزرگ دارید که بسم الله. اگر نه، همین امشب بیخیالِ اون میز و صندلیِ کوفتی بشید و برید پیِ گوسفندچرونی. هرچند شما برای گوسفندچرونی هم زیادی کوچیکید!
