ویژگی‌های عشق‌های «بزرگ» و نه «شدید»! دل‌های بزرگ و احساس‌های | آب و آتش

ویژگی‌های عشق‌های «بزرگ» و نه «شدید»!

دل‌های بزرگ و احساس‌های بلند، عشق‌های زیبا و پرشکوه می‌آفرینند. عشق‌هایی که جان‌دادن در کنارش آرزویی شورانگیز است. اما کدام معشوقی مخاطبِ راستینِ چنین عشقی تواند بود؟ این عشق‌ها همواره در فضای مه‌گون و جادویی و اسطوره و افسانه سرگردانند و در دلِ کلماتِ شعر و در حلقوم ناله‌های موسیقی و در روح ناپیدای هنرها و یا در خلوت دردمند سکوت و حسرت و خیال و تنهایی، چشم به راهِ آمدنِ کسی که می‌دانند نمی‌آید! راستی چرا عشق‌ها راستند و معشوق‌ها دروغ؟ وانگهی عشق مگر نه بی‌تابیِ شورانگیزِ دل‌هاست در جست‌وجوی گم‌کردهٔ خویش؟
پیداست که من از عشق‌های «بزرگ» سخن می‌گویم نه عشق‌های «شدید»؛ از نیازی که زادهٔ «بی‌اویی» است نه احتیاجی که فقرِ «بی‌کسی»! هراسِ «مجهول ماندن»، نه دردِ «محروم بودن»...

#علی_شریعتی
#هبوط
(چاپ دوم، تهران: انتشارات صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، ۱۳۵۹)
صفحه ۹۸.

@Ab_o_Atash