2021-04-21 01:34:40
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
«وَلَقَدْ بَوَّأْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مُبَوَّأَ صِدْقٍ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ فَمَا اخْتَلَفُوا حَتَّىٰ جَاءَهُمُ الْعِلْمُ ۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ»
(سپس) بنى اسرائیل را در جایگاه خوبى منزل دادیم. و از روزیهاى پاکیزه به آنها عطا کردیم. (امّا آنها به نزاع برخاستند.) و اختلاف نکردند، مگر بعد از آن که علم و آگاهى به سراغشان آمد. پروردگار تو روز قیامت، در آنچه اختلاف مى کردند، میان آنها داورى مى کند.
(سوره مبارکه یونس/ آیه ۹۳)
تفســــــیر
آیه مورد بحث، پیروزى نهائى بنى اسرائیل و بازگشت به سرزمین هاى مقدسه را پس از رهائى از چنگال فرعونیان چنین بیان مى کند: ما بنى اسرائیل را در مکان صدق و راستى منزل دادیم (وَ لَقَدْ بَوَّأْنا بَنی إِسْرائیلَ مُبَوَّأَ صِدْق).
تعبیر به: مُبَوَّأَ صِدْق: منزلگاه راستین ممکن است اشاره به این باشد که خداوند به وعده خود نسبت به بنى اسرائیل وفا کرد، و آنها را به سرزمین موعود بازگرداند.
و یا این که سرزمین صدق، اشاره به پاکى و نیکى این سرزمین است و به همین جهت تناسب با سرزمین شام و فلسطین دارد، که منزلگاه انبیاء و پیامبران الهى بود.
گروهى نیز احتمال داده اند منظور، سرزمین مصر باشد; زیرا همان گونه که قرآن در سوره دخان مى گوید: پس از نابودى فرعونیان، باغ ها و چشمه ها و سرزمین ها و قصرها و نعمت هائى از آنها به جاى ماند، و آنها را به گروه دیگرى یعنى بنى اسرائیل دادیم (کَمْ تَرَکُوا مِنْ جَنّات وَ عُیُون * وَ زُرُوع وَ مَقام کَرِیْم * وَ نِعْمَة کانُوا فِیْها فاکِهِیْنَ * کَذلِکَ وَ أَوْرَثْناها قَوْماً آخَرِیْنَ).
همین مضمون در سوره شعراء نیز آمده و در آخر آن مى خوانیم: وَ أَوْرَثْناها بَنِى إِسْرائِیْلَ: ما این باغ ها و چشمه ها و گنج ها و قصرها را به بنى اسرائیل دادیم.
از این آیات بر مى آید که بنى اسرائیل قبل از هجرت به سرزمین شام، مدتى در مصر ماندند و از برکات آن سرزمین پر بار، بهره گرفتند.
سپس اضافه مى کند: ما آنها را از روزى هاى پاکیزه، بهره مند ساختیم (وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ).
البته، مانعى ندارد که هم سرزمین مصر منظور باشد، و هم اراضى شام و فلسطین.
اما آنها قدر این نعمت را ندانستند و به اختلاف و نزاع با یکدیگر برخاستند، آن هم نه از روى نا آگاهى، بلکه از روى علم و دانش و پس از مشاهده آن همه معجزات موسى و دلائل صدق دعوت او (فَمَا اخْتَلَفُوا حَتّى جائَهُمُ الْعِلْمُ).
ولى پروردگار تو سرانجام در روز قیامت، در میان آنها در آنچه اختلاف داشتند، داورى مى کند (إِنَّ رَبَّکَ یَقْضی بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ فیما کانُوا فیهِ یَخْتَلِفُونَ).
و اگر امروز مجازات اختلاف را نچشند، فردا خواهند چشید!
این احتمال نیز در تفسیر آیه فوق داده شده است که منظور از اختلاف، اختلاف بنى اسرائیل و یهود معاصر پیامبر(صلى الله علیه وآله)، در قبول دعوت آن حضرت است.
یعنى: آنها با این که طبق نشانه هاى کتب آسمانى خود، صدق دعوت او را دانسته بودند، اختلاف کردند، گروهى ایمان آوردند، و گروه بیشترى از پذیرش دعوتش سر باز زدند، و خداوند در قیامت در میان آنها داورى خواهد کرد.
ولى احتمال اول با ظاهر آیه سازگارتر است.
این بود قسمتى از سرگذشت عبرت انگیز بنى اسرائیل، که طى آیاتى در این سوره بیان شد و چقدر حال آنان با مسلمانان امروز شبیه است:
خداوند در پرتو فضلش پیروزى ها به مسلمانان مى دهد و دشمنان نیرومندشان را به طرز اعجازآمیزى در هم مى کوبد، و این جمعیت مستضعف را بر آن زورمندان به فضل و رحمتش پیروز مى کند، ولى متأسفانه به جاى این که این پیروزى را وسیله اى براى جهانى شدن آئین اسلام قرار دهند، بهانه اى براى تفرقه و ایجاد نفاق و اختلاف مى سازند، آن چنان که تمام پیروزى هایشان به خطر مى افتد!
خدا ما را از این کفران نعمت نجات بخشد!
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۳ سوره مبارکه یونس)
ڪــانــال رســمــے اَبــدال آبــاد
╔════ ══╗
@AbdalAbadjam
╚═ ═════╝
224 views22:34
ا
