داغ بر دل ماندهٔ قاراقان
از طلوع اولین آفتاب تیر ماه چیزی نگذشته بود و کودکان قاراقان با شروع تعطیلات تابستانی مدارس ، به شوق بازیهای کودکانه در این فصل زیبا و خاطره انگیز ، هنوز در خواب شیرین صبحگاهی بودند.
دخترک بازیگوش ، دفتر خاطراتش را برای روزهای گرم تابستان آماده کرده بود ، صدای زمزمه‌های مادرش که با لحن مهربانی او را برای صبحانه دعوت می‌کرد ، گوشش را نوازش می‌داد.
تیک تاک عقربه های ساعت به ۷:۲۸ دقیقه رسید و ناگهان گویی زمان ایستاد و زمین به خروش درآمد و در چشم بر هم زدنی ، تعداد زیادی از کودکان ، زنان و مردان ما را در بخش هایی از قاراقان ، در زیر خروارها خاک و آوار ، به خواب ابدی فرو بُرد.
دخترک زیبای قاراقان ، دیشب به شوق بازی و کمک به پدرش ، کفشهایش را در ایوان جفت کرده و خوابیده بود اما پدرش بی آنکه صبح زود او را از خواب ناز کودکانه بیدار کند ، تنها سرِ زمین رفت و سالهاست این حسرت به دلش مانده که ای کاش آن روز به حرف دخترش گوش می‌داد نه به حرف دلش!
تقدیم به روح جان باختگان زلزله‌ٔ اول تیرماه سال ۱۳۸۱ در خطه‌ٔ سرافراز قاراقان
انجمن مدیران کانال های تلگرامی منطقه قاراقان
